الوهیت

الوهیت یا خدا موجودی فراطبیعی است که الهی یا مقدس انگاشته می شود

الوهیت یا خدا موجودی فراطبیعی است که الهی یا مقدس انگاشته می شود. دیکشنری آکسفورد، الوهیت را ایزد یا ایزدبانو و یا هر آنچه که به عنوان امری الهی مورد احترام است می داند. سی. اسکات لیتلتون، الوهیت را "وجودی با قدرت های فراتر از انسان های عادی که به‌طور مثبت یا منفی با انسان ها در تماس است؛ به گونه ای که آنها را به سطوح جدیدی از هوشیاری، ورای مشغله های زمینی زندگی عادی می‌برد." می داند.[۱][۲]

Krishnaup
Skanda
Beaker
Orisha
Ares
Itzamna e Ixchel
Jesus Christ
Janus
Kami
مثال هایی از صور مختلف الوهیت در فرهنگهای مختلف، از بالا به پایین: کریشنا در هندوئیسم، آئین بودایی، اینکا، یوربا، یونانی، مایا، مسیحیت، رومی، شینتوئیسم

الوهيّت، صفت آغازين يا ماهيت کنه ذات الهى است. اين اصطلاح در صوفيه، اسم مرتبه ‏ای است که جامع تمام مراتب اسماء و صفات خدا است. به عبارت ديگر اسم تمام حقايق است که آنها را در مراتب خود حفظ مى‏ کند. اگر لفظ الوهيت به چيزى اضافه شود به الهى بودن آن، دلالت مى‏ کند. مثلا مى ‏گوييم: الوهيّت جمال، الوهيّت حب و الوهيّت مال.[۳]

جستارهای وابسته ویرایش

خدا

پانویس ویرایش

  1. O'Brien, Jodi (2009). Encyclopedia of Gender and Society (به انگلیسی). Los Angeles: Sage. p. 191. ISBN 978-1-4129-0916-7. Retrieved 28 June 2017.
  2. Stevenson, Angus (2010). Oxford Dictionary of English (به انگلیسی) (3rd ed.). New York: Oxford University Press. p. 461. ISBN 978-0-19-957112-3. Retrieved 28 June 2017.
  3. جمیل صلیبا- منوچهر صانعی دره بیدی، فرهنگ فلسفی، 1جلد، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ه‍. ش.