یلیزاوتا
الیزابت یا الیزاوتا پترُونا (۲۹ دسامبر ۱۷۰۹ – ۵ ژانویه ۱۷۶۲) (به روسی: Елизаве́та (Елисаве́т) Петро́вна) امپراتریس روسیه از ۱۷۴۱ تا زمان مرگش بود. او کشورش را در دو جنگ معاصر خود رهبری کرد: جنگ جانشینی اتریش (۱۷۴۰–۱۷۴۸) و جنگ هفتساله. در هنگام مرگ او، روسیه بر قلمرویی در حدود ۱۶٬۲۰۰٬۰۰۰ کیلومترمربع حکمرانی میکرد.
الیزابت روسیه | |||||
---|---|---|---|---|---|
امپراتریس و تزاریس همه روسها | |||||
سلطنت | ۶ دسامبر ۱۷۴۱ – ۵ ژانویه ۱۷۶۲ | ||||
تاجگذاری | ۶ مارس ۱۷۴۲ | ||||
پیشین | ایوان ششم | ||||
جانشین | پتر سوم | ||||
زاده | ۲۹ دسامبر ۱۷۰۹ کولومنسکویه، مسکو | ||||
درگذشته | ۵ ژانویهٔ ۱۷۶۲ (۵۲ سال) سن پترزبورگ | ||||
آرامگاه | ۳ فوریه ۱۷۶۲ | ||||
Spouse | الکسی رازوموفسکی | ||||
| |||||
خاندان | خاندان رومانوف | ||||
پدر | پتر اول | ||||
مادر | کاترین اول | ||||
امضاء |
سیاست داخلی الیزابت به اشراف اجازه داد تا تسلط و نفوذ فراوانی در دول محلی (ایالات) کسب کرده و به شکلی خطرناک، خودمختار شوند و این قدرت مستقل اشراف تا سال ۱۷۷۵ در زمان کاترین دوم روسیه ادامه داشت که در همین سال کاترین کبیر قدرت اربابان را کم کرد و خودمختاری اشراف را از بین برد. الیزابت در طول سلطنت خود روی به اصلاحات آورد و میخاییل لومونسف را ترغیب کرد که دانشگاه دولتی مسکو را تأسیس کند و از ایوان شووالوف نیز خواست که آکادمی هنر امپراتوری را در سن پترزبورگ ایجاد کند. او همچنین هزینههای گزافی را صرف پروژههای معمار مورد علاقهاش، فرانچسکو بارتولومئو راسترلی کرد تا از این طریق به ایجاد بناهایی نظیر کاخ پتروف و تزارکوی سلو اهتمام ورزد. کاخ زمستانی و صومعه اسمولنی مهمترین آثار برجای مانده از دوران حکومت الیزابت هستند. او به دلیل سیاست خصمانهاش در برابر پروس، در زمره پرطرفدارترین تزارهای تاریخ روسیه است.