امپریالیسم آمریکا
امپریالیسم آمریکا (به انگلیسی: American imperialism) اصطلاحی است که به نفوذ سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی ایالات متحده در سایر نقاط جهان گفته می‌شود. مفهوم امپریالیسم آمریکا نخستین بار پس از جنگ آمریکا و اسپانیا در سال ۱۸۹۸ و انضمام فیلیپین به خاک آمریکا آوازه یافت.
.jpg)
امپراتوری و امپرالیسم
ویرایشتوماس جفرسون در دههٔ ۱۷۸۰ منتظر سقوط امپراتوری اسپانیا بود: «...تا زمانی که جمعیت [سربازان] ما به قدر کافی پیشروی کنند تا آن را قطعه قطعه از آن‌ها بگیرند». در نتیجه سیدنی لنز، تاریخ‌نگار آمریکایی، اشاره می‌کند که «میل به گسترش - حتی به قیمت جان انسان‌های دیگر - به آغاز شکل‌گیری خود ایالات متحده باز می‌گردد.»
آثار و نتایجی که تحت عنوان «امپریالیسم فرهنگی» طبقه‌بندی می‌شوند، بدون آن‌که در سیاست‌های آشکار دولت جایی داشته باشند روی می‌دهند. استوارت کریتون میلر اظهار می‌دارد که خوشبینی و بی‌اطلاعی عموم مردم از سیاست عملی (Realpolitik) شناسایی خوی و رفتار امپریالیسمی آمریکا را با مشکل مواجه می‌کند. مقاومت در برابر اشغال مستقیم سرزمین‌های خارجی منجر به در پیش گرفتن سیاستِ اعمال نفوذ از طرق دیگر شده‌است. یکی از این روش‌ها فرمانروایی کردن بر دیگر کشورها از طریق جانشین وابسته است. در این کشورها دولت‌های نامحبوب داخلی فقط و فقط به سبب حمایت ایالات متحده از آن‌ها سرپا می‌مانند.
گسترش سرزمین‌هایی که تحت کنترل سیاسی و نظامی ایالات متحده بودند پس از جنگ جهانی دوم و در دوره‌ای که آلمان و اتریش در مه و ژاپن و کره در سپتامبر ۱۹۴۵ تسلیم و اشغال شدند و پیش از استقلال فیلیپین در ژوئیهٔ ۱۹۴۶ به بیشترین مقدار خود رسید.[۱]
منابع
ویرایش- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «American imperialism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۱.