امیل آرنود
امیل آرنود (فرانسوی: Émile Arnaud؛ ۲۱ اکتبر ۱۸۶۴ – ۱۱ دسامبر ۱۹۲۱) وکیل، نویسنده، و سردفتر اهل فرانسه بود که به خاطر نوشته‌های ضدجنگ و ابداع اصطلاح صلح‌جویی مشهور شد. آرنود در سال ۱۸۶۱ «اتحادیه بین‌المللی برای صلح و آزادی» را تأسیس کرد و به عنوان اولین رئیس آن انتخاب شد. در سال ۱۹۰۱ او عقاید خود را در رساله ای با عنوان Code de la Paix تدوین کرد که به‌طور کلی اهداف، مواضع سیاسی و روش‌شناسی جنبش صلح را ترسیم و تعریف کرد. او این جنبش سیاسی جدید را «پاسیفیسم» نام نهاد و آن را به‌عنوان بدیلی در برابر ایدئولوژی‌های ستیزه‌جویانه سیاسی نوظهور مانند سوسیالیسم و آنارشیسم تنظیم کرد. او طرفدار انسان‌گرایی، خیریه و مدارا، حل منازعات بدون خشونت، و دستیابی به راه‌حل‌های سیاسی سودمند متقابل از طریق ایجاد اجماع بود. امیل سخنران دومین کنفرانس صلح جهانی بود که طی مراسمی در کلیسای جامع سنت پل برگزار شد[۱]
| امیل آرنود | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۱ اکتبر ۱۸۶۴ |
| درگذشت | ۱۱ دسامبر ۱۹۲۱ (۵۷ ساله) لوزارش |
| ملیت | فرانسه |
هنگامی که فرانسه در سال ۱۹۱۴ وارد جنگ جهانی اول شد آرنود با وجود بالا بودن سن، داوطلب خدمت سربازی شد و در پایان جنگ مفتخر به دریافت صلیب نظامی شد.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Émile Arnaud». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲.
پیوند به بیرون ویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه مرتبط با وکیلان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |