امیل بویراک
امیل بویراک (فرانسوی: Émile Boirac; ۲۶ اوت ۱۸۵۱ – ۲۰ سپتامبر ۱۹۱۷) فیلسوف، روان‌شناس، نویسنده و اسپرانتیست اهل فرانسه بود.
| امیل بویراک Émile Boirac | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۶ اوت ۱۸۵۱ قالمه، الجزایر |
| درگذشت | ۲۰ سپتامبر ۱۹۱۷ (۶۶ سال) دیژون |
| ملیت | فرانسه |
وی که از مروجان برجستهٔ زبان اسپرانتو بود، علاوه‌بر ریاست نخستین کنگره جهانی این زبان (بولون-سور-مر، فرانسه، ۷ اوت - ۱۲ اوت ۱۹۰۵)، مدیریت فرهنگستان اسپرانتو را نیز برعهده داشت.
وی یکی از نخستین کسانی بود که از اصطلاح دژا-وو استفاده‌کرد. اولین‌بار در نامه‌ای به سردبیر ژورنال دانشگاهیِ Revue philosophique در ۱۸۷۶ میلادی[۱] و بعدتر در کتاب روان‌شناسی آینده (به فرانسوی: L'Avenir des sciences psychiques) این اصطلاح را به‌کار گرفت.[۲]
بویراک به سال ۱۹۱۷ میلادی در دیژون و در سن ۶۶ سالگی درگذشت.
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Émile Boirac». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ مه ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امیل بویراک موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد یک روان‌شناس است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد یک فیلسوف است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |