ارز ذخیره یا اندوخته ارزی[۱] (به انگلیسی:reserve currency یا anchor currency) ارز خارجی است که در مقادیر قابل توجهی توسط بانک‌های مرکزی یا سایر مقامات مالی به عنوان بخشی از ذخیره‌های ارزی آنها نگهداری می‌شود. اندوخته ارزی می‌تواند در معاملات بین‌المللی، سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی و تمام جنبه‌های اقتصاد جهانی استفاده شود. اندوخته ارزی اغلب به عنوان یک ارز پر مبادله و ایمن در نظر گرفته می‌شود.

نمادهای ارزی چهار اندوخته ارزی بیشتر نگه‌داشته شده از چپ به راست:دلار ایالات متحده، یورو، ین ژاپن، پوند استرلینگ

پوند استرلینگ بریتانیا در قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم اندوخته ارزی اصلی بسیاری از نقاط جهان بود.[۲] در اواسط قرن بیستم، دلار ایالات متحده به اندوخته ارزی غالب جهان تبدیل شد.[۳]

میزان توزیع اندوخته‌های ارزی جهان

جستارهای وابسته ویرایش

  • ذخایر ارزی

منابع ویرایش

  1. «دربارهٔ اهمیت اندوخته ارزی». دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۲-۲۱.
  2. "The Retirement of Sterling as a Reserve Currency after 1945: Lessons for the US Dollar?", Catherine R. Schenk, Canadian Network for Economic History conference, October 2009.
  3. "The Federal Reserve in the International Sphere", The Federal Reserve System: Purposes & Functions, a publication of the Board of Governors of the Federal Reserve System, 9th Edition, June 2005

برای مطالعه بیشتر ویرایش

  • Ethan Ilzetzki, Carmen M Reinhart, Kenneth S Rogoff. 2019. "Exchange Arrangements Entering the 21st Century: Which Anchor Will Hold?" The Quarterly Journal of Economics.
  • Prasad, Eswar S. (2014). The Dollar Trap: How the U.S. Dollar Tightened Its Grip on Global Finance. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-16112-9.