اکبر هنگ‌آفرین

اکبر هنگ‌آفرین نوازنده و مدرس فلوت و قره‌نی اهل ایران بود. او از نخستین نوازندگان فلوت در ایران و فارغ‌التحصیل شعبهٔ موزیک مدرسهٔ دارالفنون بود.[۱]

اکبر هنگ‌آفرین
نام(های) دیگراکبرخان
اکبر فلوت
اکبر‌خان فلوتی
ژانرموسیقی کلاسیک ایرانی
موسیقی نظامی
ساز(ها)فلوت
قره‌نی
سازهای اصلی
فلوت
شاگرد(ان)ابوالحسن صبا
یعقوب‌خان رشتی

زندگی‌نامه

ویرایش

اکبر هنگ‌آفرین، معروف به اکبرخان فلوتی، فرزند «عبدالله خان» نوازندهٔ تار و برادر حسین هنگ‌آفرین نوازندهٔ سه‌تار و رئیس دستهٔ موزیک قزاقخانه بود. پدر و برادر او هر دو از شاگردان میرزا عبدالله فراهانی بودند. اکبر هنگ‌آفرین تحصیلات موسیقی خود را در شعبهٔ موزیک دارالفنون سپری کرد. پس از آن به خدمت ارتش درآمد و در دارالفنون به تدریس موسیقی مشغول شد. وی به دلیل علاقه به موسیقی ملی و پرورش در خانواده‌ای که موسیقی ایرانی در آن مورد توجه بود، به نواختن نغمه‌های ایرانی با ساز فلوت روی آورد. اکبرخان پس از مدتی ارتش را رها کرد و ساکن شهر رشت شد و در آن‌جا نیز شاگردانی را پرورش داد. از جمله شاگردان او می‌توان به «یعقوب‌خان رشتی»[۲] و ابوالحسن صبا[۳] اشاره کرد.

او در نخستین سفر درویش‌خان به خارج از ایران (لندن) به منظور اجرا و ضبط صفحه موسیقی، به همراه مشیرهمایون شهردار، حسین طاهرزاده، رضا قلی نوروزی، حسین هنگ‌آفرین، باقر خان رامشگر اسدالله خان، حضور داشت[۴] و به نوازندگی فلوت و قره‌نی پرداخت.[۵]

از اکبر هنگ‌آفرین صفحه‌ای در دستگاه سه‌گاه با آواز حسین طاهرزاده و صفحه‌ای در دستگاه شور با آواز رضاقلی‌خان بر جای مانده‌است.[۶][۷]

یادکردها

ویرایش
  1. «چند نکته دربارهٔ وضع موسیقی ایران در دورهٔ ناصرالدین شاه». مجلهٔ گلستان هنر، تابستان ۱۳۸۶، شماره ۸، صفحه ۷۲، از طریق نورمگز.
  2. خالقی، سرگذشت موسیقی ایران، ۲۶۶.
  3. ساسان سپنتا. «ابوالحسن صبا». فصلنامهٔ هنر زمستان ۱۳۷۶، شماره ۳۴، صفحهٔ ۱۶۴، از طریق نورمگز.
  4. خالقی، سرگذشت موسیقی ایران، ۳۱۷.
  5. «رنگ‌های قدیمی». مؤسسه فرهنگی هنری ماهور.
  6. «اکبرخان فلوتی». ویستا.
  7. «مجموعه آوازهای سید حسین طاهرزاده منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۵ اسفند ۱۳۸۸.

منابع

ویرایش