ایل پنیانشین
یکی از ایل‌های کردتبار استان آذربایجان غربی، ایران
ایل پنیانشی یا پنیانیشلی یا پینیانیشلی یا پنیانشن یکی از ایلات کرد استان آذربایجان غربی است که در غرب و مناطق مرزی ارومیه و مرز استان که با مرکز استان هفتاد کیلومتر فاصله دارد زندگی می‌کنند.[۱][۲][۳][۴] قسمتی از پنیانشین‌ها ساکن و قسمتی کوچ رو می‌باشند.[۱] دارای تعداد۷۰۷۳ خانوار می‌باشد که محل قشلاق آنها شهرستان‌های سلماس و خوی و محل ییلاق آنها نوار مرزی ایران و ترکیه قرار دارد. امروزه این ایل بیشتر یکجانشین شده‌اند[۱] و در شهرهای خوی و سلماس ساکن شده‌اند .این ایل به زبان کردی کرمانجی تکلم می‌کنند .[۵]
نگاره‌ای از کردها در جشن نوروز.
تیره‌هاویرایش
ایل پنیانشی دارای تیره‌های زیدان، بارکشان، کنار بروش، سوره تاوان، بیلیجان، جلی، گوجی، شویلان و موسانان است.[۶][۷]
جمعیت عشایر کوچنده[۸]ویرایش
| شهرستان | بخش | دهستان | ییلاق (خانوار) | ییلاق (جمعیت) | قشلاق (خانوار) | قشلاق (جمعیت) |
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوی | صفائیه | الند | ۲۹ | ۲۸۴ | ۲۹ | ۲۸۴ |
| سردشت | مرکزی | بریاجی | ۰ | ۰ | ۵۱ | ۳۴۴ |
| سلماس | مرکزی | زولاچای | ۰ | ۰ | ۵۷ | ۲۵۸ |
| سلماس | مرکزی | تازه‌شهر | ۰ | ۰ | ۳۸ | ۳۳۷ |
| سلماس | کوهسار | چهریق | ۵۷ | ۴۹۰ | ۱۹ | ۱۵۳ |
| سلماس | کوهسار | شپیران | ۵۳۵ | ۳۶۶۴ | ۴۲۷ | ۳۰۳۵ |
| جمع | ۶ | ۶ | ۶۲۱ | ۴۴۳۸ | ۶۲۱ | ۴۴۱۱ |
پانویسویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ایل پنیانشی
- ↑ مردوخ کردستانی، تاریخ مردوخ، ۵۹.
- ↑ زکی بیگ، زبده تاریخ کرد و کردستان، جلد۱ ۲۵۸.
- ↑ سازمان امور عشایر ایران - ایل‌ها و طوایف
- ↑ مردوخ کردستانی، شیخ محمد. تاریخ کرد و کردستان و توابع یا تاریخ مردوخ. سنندج: 1351، ص 98. دهخدا. لغت‌نامه. ج 39، ص 231. اسکندری‌نیا، ابراهیم. ساختار سازمان ایلات و شیوة معیشت عشایر آذربایجان غربی. بندرانزلی: 1366، ص 369؛ Van Bruinssen, M. M. "Shakāk", EI2/1X/245. توحدی، کلیم‌الله. حرکت تاریخی کرد به خراسان. مشهد: 1359، ص 1/7-8. اسکندری‌نیا، ابراهیم. همان‌جا. سرشماری اجتماعی، اقتصادی عشایر کوچنده 1377، جمعیت عشایری دهستان‌ها. تهران: 1378، ص 21-30. اسکندری‌نیا، ابراهیم. همان. ص 33، 369-371. ممتحن‌الدوله، میرزا مهدی خان. خاطرات. تهران: 1353، ص 21؛ توحدی، کلیم‌الله. همان. 1/488. سرشماری اجتماعی، اقتصادی عشایر کوچنده 1377، نتایج تفصیلی. تهران: 1378، ص 21. شهریار افشار، بیژن، «ایل شکاک»، هنر و مردم. ش 44، ص 42-44. فتحی، محمد. همان‌جا؛ سنندجی، میرزا شکرالله. تحفة ناصری در تاریخ و جغرافیای کردستان. به کوشش حشمت‌الله طبیبی، تهران: 1366، ص سی و دو.
- ↑ مردوخ کردستانی، تاریخ مردوخ، ۵۹.
- ↑ زکی بیگ، زبده تاریخ کرد و کردستان، جلد۱ ۲۵۸.
- ↑ «سرشماری اجتماعی اقتصادی عشایر کوچنده کشور» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۹ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۴ فوریه ۲۰۱۶.
منابعویرایش
- محمد، مردوخ کردستانی. تاریخ مردوخ، چاپ اول. تهران: انتشارات کارنگ، ۱۳۷۹. شابک ۹۶۴−۶۷۳۰−۰۸−۶
- محمد امین، زکی بیگ. زبده تاریخ کرد وکردستان، چاپ اول. تهران: انتشارات توس، ۱۳۸۱. شابک ۹۷۸−۹۶۴−۹۸۰−۰۹۴−۳.