بابا (عنوان تجلیلی)

بابا با معانی پدر یا پدر بزرگ یا آقا، عنوانی تجلیلی بوده که ریشه در زبان پارسی داشته[۱] و در بسیاری از فرهنگ‌های آسیای غربی و جنوبی کاربرد دارد. واژه بابا از لحاظ قیاس همان واژه یونانی پاپا در زبان‌های اروپایی می‌باشد؛ در حالیکه این واژه برای نامیدن کشیشها و اسقف‌های مسیحی کاربرد دارد (باتوجه به کاربرد و ریشه واژه پاپ). این واژه بعنوان نشانه‌ای از احترام میان هندوها و سیک‌ها و همچنین بعنوان پیشوند و پسوند نام اشخاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. نمونه‌هایی مانند سای بابا شیردی را می‌توان قید نمود. واژه بابا همچنین یک عنوان برای قطب سلسله تصوف نیز می‌باشد؛ مانند صوفی عبدالرحمان مومند ملقب به رحمان بابا.[۲] این عنوان حتی در فرهنگ مردمان شرق دور در مالزی نیز پذیرفته شده‌است.[۳][۴]

منابع ویرایش

  1. Platts, John T. (John Thompson). A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English. London: W. H. Allen & Co. , 1884.
  2. Hunter, William Wilson; James Sutherland Cotton; Richard Burn; William Stevenson Meyer; Great Britain India Office (1908). Imperial Gazetteer of India. Vol. 20. Clarendon Press. p. 295.
  3. Ooi, Keat Gin (2004). Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, From Angkor Wat to East Timor. Santa Barbara, Calif: ABC-CLIO. pp. 198. ISBN 1-57607-770-5.
  4. Baba in Weiner, E. S. C.; Simpson, J. R. (1989). The Oxford English dictionary. Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-861186-2.

الگو:عنوان-خرد