بازی اپرا

بازی اپرا نام بازی شطرنجی بود که در سال ۱۸۵۸ و در تالار اپرای پاریس، هنگام اجرای اپرای نرما از وینچنتزو بلینی، بین پل مورفی، استاد آمریکایی شطرنج، و دو بازیکن آماتور اما قدرتمند — کارل دوم، دوک برانزویک، نجیب‌زادهٔ آلمانی، و کنت ایسوارد دو وونارگه^{[یادداشت ۱]}، آریستوکرات فرانسوی — برگزار شد. این بازی یکی از معروف‌ترین بازی‌های تاریخ شطرنج است. دوک کارل و کنت ایسوارد در این بازی یه عنوان یک تیم و با مشورت یکدیگر با مورفی بازی کردند. از این بازی معمولاً توسط معلم‌های شطرنج برای نشان دادن اهمیت گسترش سریع، ارزش قربانی در ترکیب‌های مات کردن، و دیگر مفاهیم شطرنج استفاده می‌شود.

در این مقاله از نشانه‌گذاری جبری شطرنج برای توضیح حرکات شطرنج استفاده شده‌است.

بازی ویرایش

سفید: پل مورفی
سیاه:دوک برانزویک و کنت ایسوارد
گشایش: دفاع فیلیدور (اکو C41)

1. e4 e5 2.Nf3 d6

این گشایش دفاع فیلیدور است که به افتخار فرانسوا-آندره دانیکان فیلیدور، استادِ پیشتازِ شطرنج در نیمهٔ اول قرن هجدهم و پیشگام در استفاده از استراتژی‌های مدرن در شطرنج، نامیده شده‌است. این گشایشْ قابل اطمینان، اما اندکی منفعلانه است و مربعِ مهمِ d4 را نادیده می‌گیرد. بیشتر شطرنج‌بازان مدرن 2... Nc6، یا 2... Nf6 (دفاع پتروف) را ترجیح می‌دهند.

3. d4 Bg4?!

با اینکه امروزه 3... Bg4 حرکت نه‌چندان‌خوبی به شمار می‌آید، در آن زمان نظریهٔ پذیرفته‌شده بود.^[۱]

4. dxe5 Bxf3

اگر داشته باشیم 4...dxe5، بعد از آن 5. Qxd8 Kxd8 6. Kxe5 ممکن است و سفید یک پیاده را می‌برد و سیاه حق قلعه را از دست می‌دهد.

5. Qxf3

5... dxe5 6. Bc4 Nf6?

7. Qb3 Qe7

8. Nc3

8... c6

9. Bg5 b5?

10. Nxb5!

10... cxb5