برابرساز تطبیقی

برابرساز تطبیقی (به انگلیسی: adaptive equalizer)، یک برابرساز است که به‌طور خودکار با ویژگی‌های متغیر زمانی کانال مخابراتی سازگار می‌شود.[۱] اغلب با مدولاسیون‌های همدوس مانند کلیدزنی جابجایی فاز، کاهش اثرات انتشار چندمسیره و گسترش داپلر استفاده می‌شود.

برابرسازهای تطبیقی زیرمجموعه ای از فیلترهای تطبیقی هستند. ایده اصلی تغییر ضرایب فیلتر برای بهینه‌سازی یک مشخصه فیلتر است. به عنوان مثال، در مورد فیلترهای زمان گسسته خطی، می‌توان از معادله زیر استفاده کرد:[۲]

که در آن بردار ضرایب فیلتر است، ماتریس کوواریانس سیگنال دریافتی است و بردار میان‌همبستگی بردار انشعاب ورودی و پاسخ مورد نظر است. در عمل، آخرین مقادیر مشخص نیست و در صورت لزوم، باید در طول فرایند برابرسازی به‌طور صریح یا ضمنی تخمین‌زده شود.

بسیاری از شگردهای تطبیق‌سازی وجود دارد. آنها شامل، به عنوان مثال:

نمایش میانگین مربعات خطای LMS، SG و RLS در وابستگی به نمادهای یادگیری. پارامتر نشان دهنده اندازه گام و یعنی ضریب فراموشی
نمایش میانگین مربعات خطای LMS، SG و RLS در وابستگی به نمادهای یادگیری در صورت تغییر درمدت کانال پردازه یادگیری. توان سیگنال ۱ وات، توان نویز ۰٫۰۱ وات است.

یک مثال معروف، برابرساز بازخورد تصمیم است،[۴][۵] فیلتری که از بازخورد نمادهای شناسایی شده علاوه بر برابرسازی متعارف نمادهای آینده استفاده می‌کند.[۶] برخی از سامانه‌ها از توالی‌های یادگیری از پیش تعریف شده برای ارائه نقاط مرجع برای فرایند انطباق استفاده می‌کنند.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. S. Haykin. (1996). Adaptive Filter Theory. (3rd edition). Prentice Hall.
  2. Haykin, Simon S. (2008). Adaptive filter theory. Pearson Education India. p. 118.
  3. Tutorial on the LMS algorithm
  4. Decision Feedback Equalizer
  5. Warwick, Colin (March 28, 2012). "For Decision Feedback Equalizers, Beauty is in the Eye". Signal Integrity. Agilent Technologies.
  6. Stevens, Ransom. "Equalization: The Correction and Analysis of Degraded Signals" (PDF). Keysight.com.