برهان‌الدین حلبی
ابوالوفاء، ابراهیم طرابلسی لقب‌گرفته به برهان‌الدین و شهرت‌یافته به برهان‌الدین حلبی همچنین سِبط ابن العَجَمی (۱۳۵۲–۱۴۳۸م) (نسب: ابراهیم بن محمد بن خلیل) محدث و فقیه شافعی شامی حلبی بود. در روزگارش، تیمورلنگ به شام حملاتی داشت. برهان‌الدین به دمشق، فلسطین مصر و حجاز سفرهایی برای فراگیری از علما داشت.[۱]
| برهان‌الدین حلبی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۵۲م/ ۷۵۳ق حلب |
| درگذشت | ۱۴۳۸م/ ۸۴۱ق حلب |
| پیشه | محدث، فقیه، نویسنده |
آثار ویرایش
- نور النبراس علی سیرة ابن سید الناس،
- نقد النقصان فی معیار المیزان،
- التبیین لأسماء المدلسین،
- تذکرة الطالب المعلم بمن یقان إنه مخضرم،
- الاغتباط بمن رمی الاختلاط،
- المقتفی فی ضبط ألفاظ الشفا،
- بلّ الهمیان فی معیار المیزان،
- نهایة السول فی رواة الستة الأصول،
- تعلیق علی سنن ابن ماجه،
- التلقیح،
- مختصر الغوامض و المبهمات.
منابع ویرایش
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «سبط ابن العجمی». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۵. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |