به‌صف‌کشی (تاریخ)
به‌صف‌کشی (به لهستانی: Łapanka) یک تاکتیک گستردهٔ امنیتی و اقتصادی آلمان نازی در جریان جنگ جهانی دوم بود که در کشورهای اشغالی، به ویژه در لهستان تحت اشغال آلمان مورد استفاده قرار می‌گرفت و در آن نیروهای اس‌اس، ورماخت و پلیس آلمانی به‌طور تصادفی هزاران غیرنظامی را در خیابان‌های شهرهای اشغالی اسیر می‌کردند. غیرنظامیان در گروه‌هایی از رهگذران بی‌خبر از همه جا دستگیر می‌شدند، یا از محله‌های از پیش محاصره شده ربوده می‌شدند.[۱]
| به‌صف‌کشی Łapanka | |
|---|---|
 | |
| موقعیت | اروپای تحت اشغال، اغلب در لهستان اشغال |
| دوره | جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹–۱۹۴۵) |
کسانی که در به‌صف‌کشی‌ها دستگیر می‌شدند اغلب برای کار اجباری به آلمان فرستاده می‌شدند، اما برخی نیز به عنوان گروگان گرفته می‌شده یا در اقدامات تلافی‌جویانه اعدام می‌شدند. برخی دیگر نیز زندانی شده، به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شده، یا در بسیاری از عملیات‌های پاکسازی قومی اعدام می‌شدند.[۲]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Ron Jeffery (1989), Red Runs the Vistula. Nevron Associates Publ. , Manurewa, Auckland, New Zealand. شابک ۰۹۰۸۷۳۴۰۰X via Google Books, snippet.
- ↑ Władysław Bartoszewski, 1859 dni Warszawy (1859 Days of Warsaw), pp. 303-4.
 | این یک مقالهٔ خرد هولوکاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |