بوپرانولول
بوپرانولول (انگلیسی: Bupranolol) یک داروی مسدودکننده بتا غیرانتخابی بدون فعالیت سمپاتومیمتیک ذاتی (ISA)، اما با فعالیت تثبیتکننده غشایی قوی است. قدرت آن شبیه به پروپرانولول است.
دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
روش مصرف دارو | خوراکی، موضعی (قطره چشمی) |
کد ATC | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | < ۱۰٪ |
پیوند پروتئینی | ۷۶٪ |
متابولیسم | First pass elimination > ۹۰٪ |
نیمهعمر حذف | ۲-۴ ساعت (پلاسما) |
دفع | > ۸۸٪ کلیوی (به شکل کربوکسیبوپرانولول) |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C14H22ClNO۲ |
جرم مولی | ۲۷۱٫۷۹ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
موارد مصرف و مقدار مصرف
ویرایشمانند سایر مسدودکنندههای بتا، بوپرانولول خوراکی را می توان برای درمان فشار خون بالا و تاکیکاردی استفاده کرد. دوز اولیه ۵۰ میلیگرم دو بار در روز است. میتوان آن را تا ۱۰۰ میلیگرم چهار بار در روز افزایش داد. قطره چشمی بوپرانولول (۰٫۰۵٪ -۰٫۵٪) علیه گلوکوم استفاده میشود.
فارماکولوژی
ویرایشبوپرانولول به سرعت و به طور کامل از روده جذب میشود. بیش از ۹۰٪ تحت متابولیسم گذر اول قرار میگیرند. بوپرانولول نیمه عمر پلاسمایی آن حدود دو تا چهار ساعت است و سطوح آن هرگز در دوزهای درمانی به ۱ میکروگرم در لیتر نمیرسد. متابولیت اصلی کربوکسی بوپرانولول، ۴-کلرو-۳-[۳-(۱٬۱-دی متیل اتیلامین)-۲-هیدروکسی-پروپیلوکسی] بنزوئیک اسید است - یعنی گروه متیل در حلقه بنزن به یک گروه کربوکسیل اکسید میشود که ۸۸٪ از راه کلیه در عرض ۲۴ ساعت از بین میروند.
عوارض جانبی، موارد منع مصرف، تداخلات
ویرایشعوارض جانبی، موارد منع مصرف و تداخلات مشابه با سایر مسدودکننده های بتا است
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Bupranolol». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۲.