مجادله جنگ علیه اسلام

جنگ با اسلام اصطلاحی است برای توصیف تلاشی هماهنگ برای آسیب رساندن، تضعیف یا نابودی نظام اجتماعی اسلام، با استفاده از ابزارهای نظامی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یا تهاجم و مداخله در کشورهای اسلامی به بهانه جنگ با تروریسم و یا استفاده از رسانه ها برای ایجاد یک کلیشه منفی در مورد اسلام به کار می رود. روایت معاصر «جنگ علیه اسلام» دگرگونی‌های اجتماعی در مدرنیزاسیون و سکولاریزاسیون و مناسبات قدرت بین‌المللی را پوشش می‌دهد. از نظر تاریخی جنگ‌های صلیبی اغلب به عنوان نقطه شروع «جنگ علیه اسلام» روایت می‌شود.

این عبارت یا عبارات مشابه توسط اسلام‌گرایانی همچون سید قطب، ایت الله خمینی، انور العولقی، اسامه بن لادن، مبارز چچنی دوکو عمروف، روحانی انجم چودری، قاتل فورت هود نضال مالک حسن، القاعده و داعش استفاده شده‌است.

جاناتان شانزر استدلال کرده است که با آغاز برتری نظامی غرب در قرن هفدهم، بی‌تفاوتی تاریخی مسلمانان نسبت به غرب بتدریج به «نفرت نگران‌کننده» تبدیل شد. با پایان دوران استعمار غرب، بیشتر ناشی از تجاوز نظامی نیست بلکه کلافگی از تهاجم فرهنگی صنعتی و اقتصادی غرب و آرزوی بازگشت به دوران طلایی اسلام است.

استفاده از این عبارت و مفهوم

همچنین ببینید: اسلام‌گرایی و جهادگرایی

تاثیرگذارترین اسلام‌گرایانی که توطئه‌های بدخواهانه گسترده‌ای را ضد سیستم اجتماعی اسلام متهم کرده‌اند این‌ها هستند:

سید قطب

سید قطب با پیش زمینه ای از سازمان و ایدئولوژی اخوان‌المسلمین احتمالاً تأثیرگذارترین مؤلف اسلام گرا است، که اغلب به عنوان «مردی که ایده‌هایش القاعده را شکل می‌دهد» توصیف می‌شود، که همچنین موعظه می‌کرد که غرب نه تنها با اسلام مغایرت دارد بلکه ضد آن دسیسه می‌کند.

او در کتاب نشانه های راه نوشت:

اندیشه غربی دشمن همه ادیان و به ویژه اسلام است. این دشمنی بویژه با اسلام خود را نشان می دهد و نتیجه یک نقشه اندیشیده شده است که هدف آن ابتدا لرزاندن پایه های اعتقادات اسلامی و سپس تخریب تدریجی ساختار جامعه اسلامی است.

اولیویه روآ نگرش قطب را «نفرت رادیکال» نسبت به غرب توصیف کرده و از تمایل مسلمانانی مانند قطب به انداختن مشکلات خود به گردن توطئه های بیرونی بعنوان چیزی که اندیشه سیاسی مسلمانان را فلج می کند و باعث میشود نتوانند مشکلات خود را حل کنند یاد کرده است.

خمینی

سید روح‌الله خمینی، رهبر شیعه اسلام‌گرای انقلاب ۱۳۵۷ و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، موعظه می‌کرد که غربِ امپریالیستی یا نئوامپریالیستی به دنبال این است که مسلمانان را رنج و عذاب بدهد، و منابع و ثروت‌هایشان را «چپاول» کند، و مجبور است ابتدا اسلام را تضعیف کند چون اسلام سد راه این دستبرد و فلاکت است. خمینی ادعا می‌کند که برخی از دسیسه‌های ادعایی غربی نوپدید نیستند بلکه صدها سال قدمت دارند. او میگوید:

[اروپایی ها] قدرت اسلام را خودشان می شناسند که زمانی بر بخشی از اروپا حکومت می کرد و می دانند که اسلام واقعی با فعالیت های آنها مخالف است. (...) لذا از همان ابتدا با تحقیر اسلام در صدد برآمدند که این مانع را از سر راه خود بردارند (...). به تبلیغات مخرب متوسل شدند (...). عوامل امپریالیسم در گوشه و کنار جهان اسلام مشغول هستند تا با تبلیغات شیطانی خود جوانان ما را از ما دور و اسلام را نابود کنند! مأموران - چه خارجی های فرستاده امپریالیزم و چه بومیان کارگزار آنها - در هر روستا و منطقه ایران پخش شده اند و فرزندان و جوانان ما را به بیراهه می کشانند.

جستارهای وابسته

• نظریه‌های توطئه در ایران

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «War against Islam». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ فوریهٔ ۲۰۱۸.