تحمل مرکزی
در مبحث ایمنی‌شناسی، تحمل مرکزی (انگلیسی: Central tolerance) (که با گزینش منفی نیز شناخته می‌شود) به روند پاکسازی لنفوسیت‌های خودواکنش‌گر تی و بی در حال تکامل گفته می‌شود. طبق این سازوکار اطمینان حاصل می‌شود که سیستم ایمنی به پپتیدهای خودی حمله نکند.[۱][۲] بلوغ لنفوسیت‌ها و تحمل مرکزی آنها در اندام‌های لنفاوی اولیه مانند مغز استخوان و تیموس انجام می‌شود. در پستانداران محل بلوغ لنفوسیت‌های بی در مغز استخوان و لنفوسیت‌های تی در تیموس است.
سازوکار
ویرایشتحمل مرکزی برای فعالیت صحیح سیستم ایمنی ضروری است چراکه اطمینان می‌بخشد که سلول‌های بی و تی بالغ آنتی‌ژن‌های خودی را به‌عنوان میکروب‌های خارجی تشخیص ندهند. اهمیت آن زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم گیرنده‌های سلول تی (TCRs) و گیرنده‌های سلول بی (BCRs) توسط نوترکیبی V(D)J ساخته می‌شود و تنوع زیادی به گیرنده‌های سلول برای افزایش توانایی شناخت آنتی‌ژن‌های جدید می‌دهد.
لنفوسیت‌های تی
ویرایشدر طول بلوغ سلول‌های تی در تیموس انواع نابالغ که بتوانند آنتی‌ژن را با میل پیوندی بالا شناسایی کنند حذف خواهند شد و سلول‌های باقی مانده نیز به سلول تی تنظیمی تبدیل می‌شوند.[۳]
لنفوسیت‌های بی
ویرایش
لنفوسیت‌های بی نابالغ که آنتی‌ژن‌های خودی را در مغز استخوان با میل پیوندی زیاد شناسایی می‌کنند حذف خواهند شد یا اختصاصیت خود را تغییر خواهند داد.[۲]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Owen JA, Punt J, Stranford SA, Jones PP, Kuby J (2013). Kuby immunology (7th ed.). New York: W.H. Freeman. ISBN 978-1-4292-1919-8. OCLC 820117219.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Romagnani S (2006). "Immunological tolerance and autoimmunity". Internal and Emergency Medicine. 1 (3): 187–196. doi:10.1007/bf02934736. PMID 17120464. S2CID 27585046.
- ↑ Bettelli E, Carrier Y, Gao W, Korn T, Strom TB, Oukka M, et al. (May 2006). "Reciprocal developmental pathways for the generation of pathogenic effector TH17 and regulatory T cells". Nature. 441 (7090): 235–238. Bibcode:2006Natur.441..235B. doi:10.1038/nature04753. PMID 16648838. S2CID 4391497.