تروبادور به افرادی گفته می‌شد که در اروپای قرون وسطی در محدوده کشورهای فرانسه، آلمان و ایتالیا خود شعر می‌سرودند و خود تغنی می‌نمودند . این افراد در سنّت آلمانی، به‌طور ِ خاص، به «مینِسینگِر» (Minnesinger) نامدار شدند. تروبادورها (سده ۱۱-سده ۱۲م) بربط می‌نواختند و در اشعارشان که بوی حماسه و عشق می‌داد ویژگی‌هایی از شعر عرب نمایان بود.

تصویر عاشقانه گوستاو دوره ( 1832-1883 ) از تروبادورهایی که به قیمت جنگ های صلیبی آواز می خوانند و چنگ می نوازند .
گروهی از تروبادور - برلین

بعضی بر این گمانند که ریشه واژه تروبادور از کلمه عربی طرب است.

منابع

ویرایش
  • ستایشگر، مهدی (۱۳۸۱واژه نامهٔ موسیقی ایران زمین جلد اوّل، تهران: اطلاعات، شابک ۹۶۴-۴۲۳-۳۰۵-۰