تنها خدا حق دارد بیدارم کند
تنها خدا حق دارد بیدارم کند، عنوان نمایشنامه‌ای از محمد چرمشیر است که بر اساس داستان اسکار و خانم صورتی از اریک امانوئل اشمیت نگاشته شده است.[۱]
| تنها خدا حق دارد بیدارم کند | |
|---|---|
| نویسنده | محمد چرمشیر |
| کارگردان | محمد عاقبتی، جلیله هیبتان |
| تاریخ نخستین نمایش | ۱۳۸۵ |
داستان ویرایش
این نمایش قصه برخورد یک پرستار (مامان صورتی) با اسکار نوجوان در آخرین لحظات زندگی اوست. اسکار به‌دلیل بیماری سرطان در بیمارستان بستری است و پرستار سعی دارد با تغییر ذهنیت، باور و ایمان او مرگ را برایش آسان کند.[۲] آنچه که تمام ذهن و روان اسکار را به تسخیر خود درآورده مسئله مرگ است.[۱]
اجراها ویرایش
این بخش نیازمند گسترش است. می‌توانید با افزودن به آن کمک کنید. |
تنها خدا حق دارد بیدارم کند در سال ۲۰۰۶، با کارگردانی مشترک محمد عاقبتی و جلیله هیبتان در «جشنواره گلوبن فرایبورگ» آلمان به‌روی صحنه رفته است.[۲] این نمایش در شهرهای مختلف به‌روی صحنه رفته است:
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «یادداشتی بر اجرای نمایش «تنها خدا حق دارد بیدارم کند»». انجمن هنرهای نمایشی ایران. ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ««تنها خدا حق دارد بیدارم کند» برای فستیوال بین‌المللی ۲۰۰۶ فرایبورگ آماده می‌شود». ایران تئاتر. ۱۵ فروردین ۱۳۸۵.
- ↑ ««تنها خدا حق دارد بیدارم کند» را در خمینی‌شهر ببینید». ایمنا. ۲۵ تیر ۱۳۹۶.
- ↑ ««تنها خدا حق دارد بیدارم کند» در رشت روی صحنه می‌رود». پانا. ۱۷ مهر ۱۳۹۶.
- ↑ ««تنها خدا حق دارد بیدارم کند» در رشت روی صحنه می‌رود». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۱۷ مهر ۱۳۹۶.
- ↑ ««تنها خدا حق دارد بیدارم کند» افتتاح می‌شود». خبرگزاری مهر. ۱۳ دی ۱۳۹۶.
- ↑ «مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سمنان به تماشای نمایشنامه‌خوانی «تنها خدا حق دارد بیدارم کند» نشست». وزارت فرهنگ و ارشاد. ۱۲ شهریور ۱۴۰۲.
 | این یک مقالهٔ خرد دربارهٔ یک نمایش‌نامه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |