تهمرییش

تهم ریش اثر آندرهآ دل کاستانیو، سده پانزدهم میلادی
تَهمرَییش[۱] (با شکل یونانیشدهٔ تومیریس) شهبانوی تیره ای از تیره های ایرانیتبار و ایرانیزبان به نام ماساگتها بود که در حدود سال ۵۳۰ پیش از میلاد فرمانروای قوم خود بود. زبان ماساگتها از زبانهای ایرانی میانه و ایرانی شرقی بودهاست. ماساگتها ایرانیتبار سکایی بودند که در بخشهای بزرگی از دلتای سیردریا در آسیای میانه میزیستند.[۲]
تهمرییش و پسرش اسپَرگَپِش،[۳] که سپهبد سپاه او بود هر دو نامهای ایرانی دارند.[۲] بخش اول نام تهمرییش به معنی دلاور است که در نامهایی مانند تهمتن و تهماسب نیز دیده میشود.[۴]
کوروش هخامنشی در این بخش از شاهنشاهی هخامنشی هفت دژ مرزبانی ساخت که نیرومندترین این دژها به نام کوروشکده، توانست برابر اسکندر مقدونی درایستد و دستیابی او به این منطقه را ناممکن کند.[۲]
پانویسویرایش
منابعویرایش
- Cook, J. M. 1983. The Persian Empire. London: Dent.
- F. Altheim und R. Stiehl, Geschichte Mittelasiens im Altertum (Berlin, I970).
پیوند به بیرونویرایش
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ تهمرییش موجود است. |
- هرودوت: ملکه تهمرییش ماساگت (به انگلیسی)
این یک مقالهٔ خرد پیرامون تاریخ است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |