توفناسین

توفناسین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Elamol, Tofacine, Tofalin
روش مصرف دارو	خوراکی
کد ATC	None;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only);
شناسه‌ها
	نام آیوپاک N-methyl-2-[(2-methylphenyl)(phenyl)methoxy]ethanamine;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	15301-93-6 ; 10488-36-5 (هیدروکلرید);
پاب‌کم CID	25315;
کم‌اسپایدر	23647;
UNII	C4A112M10H;
ECHA InfoCard	100.035.746
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C17H21NO
جرم مولی	۲۵۵٫۳۶۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O(CCNC)C(c1ccccc1)c2ccccc2C;
	InChI InChI=1S/C17H21NO/c1-14-8-6-7-11-16(14)17(19-13-12-18-2)15-9-4-3-5-10-15/h3-11,17-18H,12-13H2,1-2H3; Key:PNYKGCPSFKLFKA-UHFFFAOYSA-N;

توفناسین (به انگلیسی: Tofenacin) یک داروی ضد افسردگی با ساختار سه حلقه ای مانند است که در سال ۱۹۷۱ و ۱۹۸۱ در پادشاهی متحده و ایتالیا توسعه و سپس عرضه شد.^[۱]^[۲]^[۳] این ماده به عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین–نوراپی‌نفرین عمل می‌کند،^[۴] و به دلیل تشابه ساختاری نزدیک با اورفنادرین، ممکن است دارای خواص آنتی کولینرژیک و آنتی هیستامین نیز باشد. توفناسین همچنین مهمترین متابولیت فعال اورفنادرین است و احتمالاً در اثرات مفید آن در برابر علائم افسردگی که در بیماران مبتلا به پارکینسون دیده می‌شود، نقش دارد.^[۵]^[۶]

همچنین ببینید ویرایش

↑ Index Nominum 2000: International Drug Directory. Taylor & Francis US. 2000. p. 1041. ISBN 978-3-88763-075-1. Retrieved 19 May 2012.
↑ J. Buckingham (1996). Dictionary of organic compounds: Chemical Abstracts Service registry number index. CRC Press. p. 6074. ISBN 978-0-412-54090-5. Retrieved 19 May 2012.
↑ Pharmaceutical Manufacturing Encyclopedia, 3rd Edition. Elsevier. 2013-01-15. p. 3268. ISBN 978-0-8155-1526-5. Retrieved 19 May 2012.
↑ Gwynn Pennant Ellis; Geoffrey Buckle West (1 January 1978). Progress in Medicinal Chemistry. Elsevier. p. 284. ISBN 978-0-7204-0655-9. Retrieved 19 May 2012.
↑ Capstick N, Pudney H (1976). "A comparative trial of orphenadrine and tofenacin in the control of depression and extrapyramidal side-effects associated with fluphenazine decanoate therapy". The Journal of International Medical Research. 4 (6): 435–40. doi:10.1177/030006057600400610. PMID 800383.
↑ Altamura AC, Mauri MC, De Novellis F, Percudani M, Vampini V (November 1989). "Residual neuroleptic-induced parkinsonian symptoms in schizophrenia. A naturalistic study with orphenadrine". Pharmacopsychiatry. 22 (6): 246–9. doi:10.1055/s-2007-1014608. PMID 2616635.