تک‌شاخ سیبری
تک‌شاخ سیبری (نام علمی: Elasmotherium) سرده‌ای منقرض‌شده از خانوادهٔ کرگدن است که از اواخر دورهٔ میوسن تا دورهٔ پلیستوسن در اوراسیا می‌زیست و دست‌کم تا ۳۹ هزار سال پیش یعنی تا دورهٔ پلیستوسن پسین روی زمین وجود داشت.[۱] تک‌شاخ سیبری آخرین عضو بازماندهٔ الاسموترینا (Elasmotheriinae) بود که گروهی متمایز از کرگدن است و با گروهی که شامل کرگدن‌های موجود امروزی (Rhinocerotinae) است تفاوت دارد. بر اساس فسیل‌ها و شواهد مولکولی تخمین زده می‌شود که این دو گروه از کرگدن، حداقل ۳۵ میلیون سال پیش از یکدیگر جدا شده‌اند.
| تک‌شاخ سیبری | |
|---|---|
.jpg)
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| راسته: | تک‌سم‌سانان |
| تیره: | کرگدنها |
| سرده: | تک‌شاخ سیبری |
| گونه‌ها | |
|
E. caucasicum† | |
| |
| نقشه تقریبی زیست تک‌شاخ‌های سیبیری | |
تاکنون پنج گونه از این سرده شناسایی شده‌اند. این سرده اولین بار در دورهٔ میوسن پسین در چین ظاهر شده که احتمالاً از چینی‌دد تکامل پیدا کرده بوده و پس از آن به استپ پونتیک-کاسپین، قفقاز و آسیای مرکزی رسیده است. گونه‌ای از این سرده که بیشتر برای ما شناخته‌شده است، گونه‌ای به نام E. sibiricum است که به آن تک‌شاخ سیبری هم گفته می‌شود[۲] که هم‌اندازهٔ ماموت بوده و باور بر این است که یک شاخ بزرگ و کلفت روی پیشانی‌اش داشته است. الاستومرس مانند تمام کرگدنها گیاهخوار بوده اما برخلاف سایر کرگدنها و سم‌داران (به جز برخی جنوب‌سمان) دندان‌های آسیای بزرگ این گونه همواره رشد می‌کرده که احتمالاً برای سازگاری با چریدن بوده است. پاهای الاستومرس از پاهای دیگر کرگدنها درازتر بوده و برای تاخت‌رفتن سازگاری یافته بوده و باعث می‌شده که الاستومرس در گام برداشتن شبیه به اسب باشد.
تک‌شاخ سیبری چهار تن وزن داشت و از نوعی علف خشک و سفت تغذیه می‌کرد.[۳]
انقراض ویرایش
با پایان آخرین عصر یخبندان و گرم‌شدن زمین در حدود ۴۰ هزار سال پیش، تک‌شاخ سیبری منقرض شد. این انقراض به معنی پایان حیات کل جمعیت این گونه از کرگدن بود.[۳]
پانویس ویرایش
- ↑ Kosintsev, P.; Mitchell, K.; Devièse, T.; Van Der Plicht, J.; Kuitems, M.; Petrova, E.; Tikhonov, A.; Higham, T.; Comeskey, D. (2018). "Evolution and extinction of the giant rhinoceros Elasmotherium sibiricum sheds light on late Quaternary megafaunal extinctions". Nature Ecology and Evolution (به انگلیسی). 3.
- ↑ Kosintsev, Pavel; Mitchell, Kieren J.; Devièse, Thibaut; van der Plicht, Johannes; Kuitems, Margot; Petrova, Ekaterina; Tikhonov, Alexei; Higham, Thomas; Comeskey, Daniel (2019-01). "Evolution and extinction of the giant rhinoceros Elasmotherium sibiricum sheds light on late Quaternary megafaunal extinctions". Nature Ecology & Evolution (به انگلیسی). 3 (1): 31–38. doi:10.1038/s41559-018-0722-0. ISSN 2397-334X.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ بریگز، هلن (۲۰۱۸-۱۱-۲۸). «انسان مدرن اولیه 'تک‌شاخ سیبری' را دیده بود». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۲۸.