جشن کوسه ناقلدی

جشن کوسه ناقلدی (یا در میان لرها به کول تارون) یعنی سرما بیرون رفت یکی از مراسم سنتی کشاورزان و دامداران روستایی مناطق لرنیشن ایران ازجمله بوشهر، یاسوج، دهلران، بروجرد و استان مرکزی است که هر ساله با گذشت چهل روز از زمستان و پنجاه روز مانده به عید نوروز (۱۰ بهمن ماه)برگزار می‌شود.[۱] این مراسم که منسوخ شده و تنها در فیلم‌های آرشیو مرکز مردم‌شناسی ایران و برخی دست‌نوشته‌ها و کتب خطی قابل یافتن است. این مراسم توسط چوپانان و بعضاً افراد فقیر که توان کسب درآمدی در فصل زمستان را نداشتند انجام می‌گرفت و مردم نیز معتقد بودند که آمدن ناقلدی، شگون دارد و با خود، خیر و برکت به همراه می‌آورد و موجب باروری و رایش میش‌ها و بزها می‌شود.داود نعیمی (۱۳۸۵)، «فصل پنجم: مراسم‌های سنتی استان مرکزی»، افتخارآفرینان استان مرکزی، کومه، ص. ۱۲۹، شابک ۹۶۴-۲۵۹۸-۰۹-۴

تاریخچه پیدایش ویرایش

گویند حضرت موسی که در خدمت شعیب به چوپانی مشغول بود، در چهلمین روز از زمستان به گله گوسفندان خود سر می‌زند و با حیرت مشاهده می‌کند که تمامی گوسفندان دوقلو زائیده‌اند. او به سرعت نزد همسر خود می‌رود و ماجرا را شرح می‌دهد. آنگاه به آغل خود می‌رود و به رقص و پایکوبی می‌پردازد و شکر خدا را به جای می‌آورد.از آن پس هر سال حضرت موسی و مردم این روز خجسته را جشن می‌گیرند و به رقص و پایکوبی مشغول می‌شوند.[۲]

منابع ویرایش

  1. «مراسم جشن کوسه ناقالی» (به فا). صداوسیمای استان مرکزی. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ اوت ۲۰۱۲.
  2. رحم دل، محمد؛ کاظمی دهقی، قاسم (۱۳۸۳). سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی (به فا). انتشارات تولیدات فرهنگی میراث فرهنگی کشور. شابک ۹۶۴-۷۴۸۳-۹۷-X. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)