جین کندی اسمیت
جین کندی اسمیت (انگلیسی: Jean Kennedy Smith؛ ۲۰ فوریه ۱۹۲۸ – ۱۷ ژوئن ۲۰۲۰) یک سیاست‌مدار اهل ایالات متحده آمریکا و یک فعال تلاشهای انسان‌دوستانه و مؤلف کتاب بود که از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ به عنوان سفیر ایالات متحده در ایرلند خدمت کرد. وی یکی از اعضای خانواده کندی است. جین از ۹ فرزند جوزف کندی سینیر هشتمین فرزند او و رز کندی بود که طولانی‌ترین طول عمر را داشته‌است. خواهر و برادرهای جین عبارتند از رئیس‌جمهور (جان اف کندی)، سناتور رابرت اف کندی، سناتور تد کندی و یونیس کندی شرایور بنیانگذار المپیک بودند.
جین کندی اسمیت | |
|---|---|
 | |
| سفیر آمریکا در ایرلند | |
| دوره مسئولیت ۲۴ ژوئن ۱۹۹۳ – ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۸ | |
| رئیس‌جمهور | بیل کلینتون |
| پس از | ویلیام فیتز جرالد |
| پیش از | مایک سالیوان |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | جین ان کندی ۲۰ فوریه ۱۹۲۸ بروکلاین، ماساچوست |
| درگذشته | ۱۷ ژوئن ۲۰۲۰ (۹۲ سال) نیویورک |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| حزب سیاسی | حزب دموکرات |
| همسر(ان) | استیفن ادوارد اسمیت (ا. ۱۹۵۶–۱۹۹۰) |
| فرزندان | ۴, شامل ویلیام کندی اسمیت |
| والدین | جوزف کندی سینیر رز کندی |
| خویشاوندان | See خانواده کندی |
| تحصیلات | کالج منهتن ویل (بی‌ای) |
در زمانی که اسمیت سفیر آمریکا در ایرلند بود سمتش عنوان نماینده رئیس‌جمهور بیل کلینتون در دوبلین بود و در روند صلح ایرلند شمالی نقش مهمی داشت. وی در پی درخواست از وزارت امور خارجه آمریکا برای صدور روادید برای جری آدامز رهبر شین فین به شدت مورد انتقاد قرار گرفت، اگرچه خانواده وی گفتند این اقدام در اعلام آتش‌بس ۱۹۹۴ ارتش جمهوریخواه ایرلند موقتاً تأثیر داشت. با این حال، آدامز گفته‌است که رئیس‌جمهور کلینتون بود که روند صلح ایرلند شمالی را رهبری کرد و در طی این روند، اسمیت به توصیه‌های یک کشیش تأثیرگذار بلفاست تکیه داشت.[۱] رئیس‌جمهور ایرلند مری مک آلیس به پاس خدمات جین کندی به این کشور، تابعیت افتخاری ایرلندی را به اسمیت اعطا کرد.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری شده‌است.
اسمیت در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۰ در سن ۹۲ سالگی در خانه خود در منهتن درگذشت.
جوایز و آثار ویرایش
اسمیت به‌خاطر تلاشهای انسان‌دوستانه‌اش به جامعه معلولین چندین جایزه کسب کرد، از جمله اعطای شهروند افتخاری از جانب دولت ایرلند در ۱۹۹۸.[۲] همچنین در ۲۰۰۷ مدال افتخار را به عنوان سفیر پیشین ایالات متحده آمریکا در ایرلند دریافت نمود[۳] و در سال ۲۰۰۹ نیز به خاطر کارهای بشردوستانه‌اش به کودکان معلول در ایرلند شمالی موفق به کسب جایزه صلح شد.[۴][۵]
منابع ویرایش
- ↑ "Ambassador Jean Kennedy Smith". Irish America. January 1, 2011. Archived from the original on 25 June 2021. Retrieved 19 June 2020.
- ↑ Tynan, Maol Muire (July 27, 1998). "Kennedy Smith given honorary citizenship". The Irish Times.
- ↑ "Gold Medal Dinner & Award Ceremony Honoring Former U.S. Ambassador to Ireland Ms. Jean Kennedy Smith; Gold Medal Dinner & Award Ceremony – May 3, 2007 at the Park Plaza, Boston". Eire Society of Boston. Archived from the original on 18 May 2021. Retrieved 22 June 2020.
- ↑ Hayes, Cathy (June 21, 2010). "Kennedy family honored with Irish peace award". IrishCentral.
- ↑ Reed, Rex (November 6, 2012). "Arid Abe: Lincoln Is as Wooden as Washington's Teeth". The New York Observer.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jean Kennedy Smith». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژوئن ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون ویرایش
| مناصب دیپلماتیک | ||
|---|---|---|
| پیشین: ویلیام فیتز جرالد |
سفیر ایالات متحده در ایرلند ۱۹۹۳–۱۹۹۸ |
پسین: مایک سالیوان (فرماندار) |
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جین کندی اسمیت موجود است. |