ویکی‌پدیا

حسن لشگری

حسن لشگری (زادهٔ ۱۳۱۷ – درگذشتهٔ ۲۳ مرداد ۱۳۵۴) آهنگساز و نوازنده اهل ایران بود. وی در عمر کوتاه خود ترانه‌هایی برای خوانندگان مطرح نظیر هایده، گوگوش، عارف و ایرج ساخت.

حسن لشگری
اطلاعات پس‌زمینه
نام(های) دیگرحسن لشکری
زاده۱۳۱۷
درگذشته۲۳ مرداد ۱۳۵۴ (۳۲ سال)
پیشهآهنگساز، نوازنده
ساز(ها)سنتور، ویلن، پیانو، آکاردئون
سازهای اصلی
ویلن
آکاردئون

ترانهٔ «تنها با گل‌ها» به خوانندگی هایده و «آدما» و «دنیا وفا نداره» به خوانندگی گوگوش، از جمله آثار لشگری است.

زندگی‌نامه ویرایش

حسن لشگری در سال ۱۳۱۷ در تهران متولد شد. پدرش علی‌اصغر لشگری نوازندهٔ تار بود. به همین سبب او از کودکی با موسیقی آشنا شد و نواختن ساز سنتور را نزد برادرش منوچهر لشگری آغاز کرد. پس از آن به هنرستان موسیقی راه یافت و تحصیلات موسیقی خود را به پایان برد. او به نواختن سازهایی نظیر ویلن، پیانو و آکاردئون تسلط داشت. حسن لشگری با رادیو و ارکستر کودک همکاری داشت. برادران او بزرگ لشگری، جواد لشگری، منوچهر لشگری و محمد لشگری نیز از موسیقی‌دانان سرشناس ایرانی بودند.[۱][۲]

بیماری و درگذشت ویرایش

حسن لشگری از سال ۱۳۵۱ دچار بیماری شد. در سال ۱۳۵۲ به توصیهٔ پزشکان به لندن سفر کرد و پس از انجام عمل جراحی طحال، با بهبودی نسبی به تهران بازگشت. با اوج‌گیری دوبارهٔ بیماری، او مجدداً به انگلستان رفت و درمانِ موقتی حاصل شد اما بیماری او پس از مدتی شدت بیشتری گرفت و این‌بار در ماهِ تیر سال ۱۳۵۴، برای معالجه به اسرائیل سفر کرد.[۳] در آن‌جا، با وجود انجامِ دو عمل جراحی، همچنان حال او به وخامت گذاشت و به ناچار به تهران منتقل و در بیمارستان آراد بستری شد.[۴]

او پس از بازگشت به تهران، در بیمارستان به خبرنگار هفته‌نامهٔ جوانان گفت:[۵]

«راستش دوری از وطن و دوستان بیشتر مرا به ناامیدی کشیده بود و حالا که همه را در کنار خود می‌بینم و گاه به نوای موزیک ایرانی گوش می‌دهم امیدی در دلم جوانه کرده و احساس راحتی می‌کنم.»

او همچنین در آخرین مصاحبه قبل از مرگش گفت: «تنها آرزوی من این است که در وطنم بمیرم.» وی در بیمارستان آخرین اثر خود را با عنوان «دیگه باید رفت» بر روی شعری از آذر صراف‌پور ساخت که پس از مدتی توسط هایده خوانده شد. حسن لشگری سرانجام در ۲۳ مرداد سال ۱۳۵۴ ه‍. ش بر اثر سرطان معده درگذشت.[۶]

پس از درگذشت حسن لشگری، سیمین بهبهانی شعر زیر را به یاد او سرود:[۶]

حسن لشکری به حق پیوست یاد آن نازنین گرامی بادگر چه ناکام از این جهان بگسست آن جهانش به شادکامی باد
روز پایان کار و روز حساب ایزدش یار باد و حامی باددر کتاب زمانه تا باقی است یادگارش به نیک نامی باد

آثار ویرایش

نام اثر آهنگساز تنظیم‌کننده شاعر خواننده سال انتشار منبع
واسه دل بلا شدی   بهمن رامین هایده ۱۳۵۲ [۷]
تنها با گل‌ها   واروژان علیرضا طبایی هایده ۱۳۵۲ [۸]
تو چشمون سیاهم   علیرضا طبایی هایده [۹]
تو نگاه کن   علیرضا طبایی هایده [۱۰]
نگاهم با نگاهت قصه‌ها دارد   واروژان ایرج جنتی عطایی هایده و عارف [۱۱]
دل تو خراب و ویرون بشه   بهمن رامین هایده [۱۲]
آدما (منو دیگه نمی‌خوای)   واروژان پرویز وکیلی گوگوش ۱۳۵۲ [۱۳]
دنیا وفا نداره   بهمن رامین گوگوش ۱۳۵۲ [۱۴]
با نام تو   ایرج جنتی عطایی عارف [۱۵]
لباتو غنچه نکن   کریم فکور عارف [۱۶]
بگو یار که بودی   پرویز وکیلی عارف [۱۷]
چشمان تو (شهر فرنگه چشمات)   علیرضا طبایی عارف [۱۸]
سایه تنها   افشین علیرضا طبایی عارف [۱۹]
حیف عشق من و تو تموم بشه (قصهٔ کتاب‌ها)   ایرج جنتی عطایی عارف [۲۰]
بیا دستی برآریم   عبدالله الفت عارف [۲۱]
لبان تو   علیرضا طبایی عارف [۲۲]
دود از کنده پا میشه   پرویز وکیلی عارف [۲۳]
غرور شکسته   پرویز وکیلی عارف [۲۳]
گناهت را نمی‌بخشم   زارعی عارف [۲۴]
هفته به هفته   زارعی عارف [۲۵]
نوبر بهار   علیرضا طبایی الهه [۲۶]
ای دل چرا ناز می‌کنی   عبدالله الفت الهه [۲۷]
برف میاد   عبدالله الفت الهه [۲۸]
به سیم آخر بزنم (باغ انار)   علیرضا طبایی الهه [۲۹]
فریب   مهدی پرنگ الهه [۳۰]
آسمون ای آسمون   کریم فکور الهه [۳۱]
بشنو باور مکن   زارعی الهه [۳۲]
نگاه آشنا   عبدالله الفت الهه [۳۳]
ای وای (بارون بارونه) محلی   الهه [۳۴]
غنچه نو شکفته (نرگس) افغانی   الهه [۳۱]
آخه آدم غمش و به کی بگه   ایرج جنتی عطایی ضیاء ۱۳۵۰ [۳۵]
بذار حرفمو بزنم   پرویز وکیلی ایرج [۳۶]
به کس کسونت نمیدم   پرویز وکیلی ایرج [۳۷]
بذار حرفمو بزنم   پرویز وکیلی ایرج [۳۷]
قصهٔ ساز   مهدی پرنگ اکبر زیگلری [۳۸]
لیلا خیمه داره   بهشته [۳۹]
دشت گناه   عبدالله الفت تورج روانبخش [۴۰]

پانویس ویرایش

  1. ↑ «یادنامه حسن لشگری». هفته‌نامه جوانان. ۲۷ مرداد ۱۳۵۴.
  2. ↑ «به مناسبت سالگرد درگذشت حسن لشگری، آهنگساز و نوازنده نامدار». آموزشگاه موسیقی لشگری.
  3. ↑ «آهنگساز جوان ایرانی با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند». هفته‌نامه جوانان. ۲۳ تیر ۱۳۵۴.
  4. ↑ «حسن لشکری به تهران منتقل شد». هفته‌نامه جوانان. ۳۰ تیر ۱۳۵۴.
  5. ↑ «حسن لشکری در آخرین مصاحبه قبل از مرگش با خبرنگار مجله جوانان گفت: تنها آرزوی من این است که در وطنم بمیرم». هفته‌نامه جوانان. ۲۷ مرداد ۱۳۵۴.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «حسن لشکری دو روز قبل از مرگ همسرش را طلاق داد». هفته‌نامه جوانان. ۳ شهریور ۱۳۵۴.
  7. ↑ «واسه دل بلا شدی». پرند.
  8. ↑ «هایده: تنها با گلها (ترانهٔ فیلم)». پرند.
  9. ↑ «تو چشمون سیاهم». پرند.
  10. ↑ «تو نگاه کن». دیسکو جی اس.
  11. ↑ «عارف ـ هایده: نگاهم با نگاهت قصه‌ها دارد (ترانهٔ فیلم)». پرند.
  12. ↑ «هایده: دل تو خراب و ویرونه بشه». پرند.
  13. ↑ «آدما». پرند.
  14. ↑ «گوگوش: دنیا وفا نداره». پرند.
  15. ↑ «عارف: با نام تو». پرند.
  16. ↑ «عارف: لباتو غنچه نکن! (ترانهٔ فیلم)». پرند.
  17. ↑ «عارف: بگو یار که بودی!؟». پرند. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱ مه ۲۰۲۱.
  18. ↑ «عارف: چشمان تو (شهر فرنگه چشمات)». پرند.
  19. ↑ «چشمان تو / سایه تنها». دیسکو جی اس.
  20. ↑ «عارف: حیفه عشق من و تو تموم بشه ـ قصه کتابها (جلد صفحه)». پرند.
  21. ↑ «عارف: بیا دستی برآریم». پرند.
  22. ↑ «عارف: لبان تو». پرند.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ «دود از کنده پا میشه / غرور شکسته». دیسکو جی اس.
  24. ↑ «گناهت را نمی‌بخشم». دیسکو جی اس.
  25. ↑ «هفته به هفته». دیسکو جی اس.
  26. ↑ «الهه: نوبر بهار». پرند.
  27. ↑ «الهه: ای دل چرا ناز می‌کنی». پرند.
  28. ↑ «برف میاد / ایدل جرا ناز می‌کنی». دیسکو جی اس.
  29. ↑ «الهه: به سیم آخر بزنم (باغ انار)». پرند.
  30. ↑ «فریب». پرند.
  31. ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ «غنچه نو شکفته (نرگس) / آسمون ای آسمون». دیسکو جی اس.
  32. ↑ «قناری / بشنو باور مکن». دیسکو جی اس.
  33. ↑ «نگاه آشنا». دیکو جی اس.
  34. ↑ «الهه – ای وای / بارون بارونه». دیسکو جی اس.
  35. ↑ «ضیاء: آخه آدم غمشو به کی بگه!؟». پرند.
  36. ↑ «ایرج: بذار حرفمو بزنم». پرند.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ «بکس کسونت تمیدم / بزار حرفمو بزنم». دیسکو جی اس.
  38. ↑ «ذیگلری: قصهٔ ساز». پرند.
  39. ↑ «لیلا خیمه داره». دیسکو جی اس.
  40. ↑ «دشت گناه». دیسکو جی اس.

منابع ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=حسن_لشگری&oldid=37631851»