حلالزادگی
حلالزاده؛ به شخصی گفته میشود که والدین او از نظر قانون یا شرع ازدواج کرده و در زمان زن و شوهری (قبل از طلاق) او را به وجود آورده باشند. از نظر فقه شیعه اگر زن و مردی اشتباهی نزدیکی کنند. فرزند آنان حرامزاده است.
در ایران ضربالمثل معروفی است که: "حلال زاده به داییش میره".[۱]
معنی لغوی
ویرایشحلال زاده . [ ح َ دَ ] (ص مرکب ) کسی که نطفهاش از راه مشروع منعقد شده باشد.[۲]
احکام فقهی
ویرایشاز نظر فقه شیعه، از شرایط امامت جماعت، امامت جمعه، مرجعیت تقلید و شاهد در دادگاه حلالزادگی است.[۳]
جستارهای وابسته
ویرایش- ازدواج
- بارداری ناخواسته (Unintended pregnancy)
منابع
ویرایش- ↑ ضربالمثل "حلال زاده به داییش میره" مستند دینی دارد
- ↑ معنی حلال زاده در لغتنامه دهخدا
- ↑ نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۱۱۷.