حلال‌زاده؛ به شخصی گفته می‌شود که والدین او از نظر قانون یا شرع ازدواج کرده و در زمان زن و شوهری (قبل از طلاق) او را به وجود آورده باشند. از نظر فقه شیعه اگر زن و مردی اشتباهی نزدیکی کنند. فرزند آنان حرام‌زاده است.
در ایران ضرب‌المثل معروفی است که: "حلال زاده به داییش میره".[۱]

معنی لغوی

ویرایش

حلال زاده . [ ح َ دَ ] (ص مرکب ) کسی که نطفه‌اش از راه مشروع منعقد شده باشد.[۲]

احکام فقهی

ویرایش

از نظر فقه شیعه، از شرایط امامت جماعت، امامت جمعه، مرجعیت تقلید و شاهد در دادگاه حلال‌زادگی است.[۳]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ضرب‌المثل "حلال زاده به داییش میره" مستند دینی دارد
  2. معنی حلال زاده در لغت‌نامه دهخدا
  3. نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۱۱۷.