حرام
حرام به عربی به فارسی ناروا در لغت به معنای ناروا شدن و ممنوع کردن چیزی است یا که در این دنیا و آن دنیا استفاده نشود[۱] و در اصطلاح فقه اسلام، عملی است که ترک آن بر مکلَف لازم و انجامش عذاب دارد. مانند: دروغ.[۲]
تعریف حرام
ویرایش«حرام» آن است که انسان را در درجه اول در حیات این دنیا و متعاقب آن در حیات باطنی و اخروی دچار عذاب می سازد بی آنکه هیچ رشد و نجاتی به همراه آورد و فقط موجب استهلاک و پوچی و تباهی می شود و کل سرنوشت را به بنبست و خطرهائی بزرگ و علاج ناپذیر می اندازد.[۳]
حرامها در فقه شیعه
ویرایشحرامها در فقه شیعه عبارتند از:
- طلا برای مرد
- آرایش زنانه
- حجابهای تبرجی مانند حجاب استایل
- افتا توسط غیر مجتهد
- عبادات برای حائض و نفساء
- تخلی در معابر عمومی و موقوفات خاص و روی قبر مؤمن و رو به قبله یا پشت به آن
- نجس کردن مسجد و اموال ان
- نجس کردن قرآن و تربت و حرم پیامبر و معصومین
- بردن نجاست به مساجد
- رفتن به مسجدالحرام و مسجد پیامبر و سایر مساجد و توقف در آنها در حالت جنابت
- گذاشتن چیزی در موارد یادشده در حالت جنابت حیض و نفاس
- تخریب یا فروش اموال مساجد
- مسح قرآن یا نام خدا و پیامبر و معصوم بی وضو یا در حالت جنابت، حیض، و نفاس
- نوشتن قرآن با مرکب نجس
- دادن قرآن به کافر
- ایستادن یا نشستن روی قرآن یا نام خدا
- قرائت آیات سجده دار برای جنب، حائض و نفسا
- سجده برای غیر خدا
- وضو یا غسل از ظروف مرداری یا نجس العین
- روزه یوم الشک به عنوان رمضان
- روزه عید فطر و عید قربان
- روزه مضر به بدن
- حرامها در مراسم حج
- مخالفت با مقررات حکومت اسلامی
- تقویت کفار
- ازدواج با محارم
- ازدواج با خواهرزن
- ازدواج زن مسلمان با کافر
- ازدواج دائم مرد مسلمان با کافر
- ازدواج مرد با زنی که قبلاً با او زنای محصنه کردهاست
- ازدواج با زنی که در عده عقد شدهاست
- ازدواج در حال احرام
- ازدواج با همسر سه طلاقه
- طلاق در حین حیض
- نزدیکی با همسر زیر ۹ سال
- نزدیکی به هنگام حیض
- نزدیکی در ماه رمضان البته از اذان مغرب تا اذان صبح حلال است در صورتی که قبل از اذان صبح غسل جنابت شود.
- نگاه کردن مرد به بدن مرد دیگر با شهوت
- تماس بدنی با نامحرم
- معامله عین نجاست
- معامله اموال غصبی
- تجارت اشیایی که منافع حرام دارند
- معامله مالی که مالیت ندارد
- معاملات ربوی
- معامله طلا به طلا و نقره به نقره
- معامله چیزی که به قصد حرام باشد
- معامله مسکرات
- قمار و دزدی
- ترک تعهد نذر و قسم
- غصب مال یا حق دیگری
- ساختن و مزدوری ساخت طلا و نقره
- نشستن بر سفره شراب
- استماع هر نوع ساز و موسیقی
- حضور در مکان خطر
- نبش قبر
- ورود نطفه به رحم نامحرم
- استعمال مواد مخدر و دخانی
- استعمال ظروف طلا و نقره در اتاق
- اکل و شرب نجاست و متنجس
- آشامیدن از ظروف مرداری و نجس العین
- نوشیدن آبجو و سایر مسکرات
- خوردن گوشت حیوان وطی شده
- خوردن گوشت و شیر حیوان مرده در آب
- خوردن گوشت درندگان
- خوردن گوشت فیل و خرگوش و حشرات
- خوردن گوشت پرندگان دارای چنگال
- خوردن گوشت پرندگان با بال صاف در پرواز
- خوردن ۱۴ قسمت از بدن حلال گوشت
- خوردن قطعه جداشده از بدن زنده
- خوردن اشیاء خبیث و پلید
- خوردن مال حرام
- خورانیدن مال نجس یا متنجس
- فرار از جهاد
- اتهام زنا به زن پارسا
- زنا
- لواط
- مساحقه
- قیادت
- قتل نفس
- ضرب و جرح
- عاق والدین
- محاربه و افساد فی الارض
- سحر و جادو
- سخن چینی
- تجسس در کار دیگران
- دروغ گویی
- خیانت در امانت
- غیبت
- کفر
- شرک
- اسراف
- ارتداد[۴][۵]
- زرا
پانویس
ویرایش- ↑ لغتنامه دهخدا
- ↑ محمد حسین فلاحزاده (تابستان ۸۴)، آموزش فقه، قم: انتشارات الهادی، ص. صفحهٔ ۲۲ تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)ISBN 964-400-157-5 - ↑ خانجانی، علی اکبر (۱۳۷۹). چه باید کرد. بنیاد نشر آثار علی اکبرخانجانی.
- ↑ برگرفته از رساله عملیه آیتالله مکارم شیرازی
- ↑ تحریر الوسیله امام خمینی