حلق
حلق، فضای میانی حفره دهانی و دستگاه‌های تنفس و گوارش است. گلو مجرایی ماهیچه ای-غشایی است[۱] که پلی میان بینی، حنجره و مری می‌سازد. گلو سه بخش دارد: گلوی بینی (Nasopharynx)؛ گلوی دهانی (Oropharynx)؛ گلوی حنجره (Laryngopharynx).[۱] گلو چهارراهی است که به بینی و دهان از بالا و از پایین به مری و نای راه دارد. در جایی که دنباله مری است از اپیتلیوم سنگفرشی غیر شاخ لایه لایه، و در نزدیک حفرهٔ بینی از اپیتلیوم استوانه‌ای لایه لایه کاذب مژکدارِ دارای سلول‌های جامی پوشیده شده‌است. لوزه‌ها در گلو جای دارند. مخاط گلو همچنین غدد بزاقی مخاطی کوچک زیادی در لامینا پروپریای خویش (از جنس بافت همبند فشرده) دارد. عضلات منقبض‌کننده و طولی حلق، بیرون این لایه اند…
نگارخانهویرایش
Conducting passages
Conducting passages
Nose and nasal
coronal section of right ear, showing auditory tube and levator veli palatini muscle
The entrance to the larynx, viewed from behind
The position and relation of the esophagus in the cervical region and in the posterior mediastinum. Seen from behind
Acute catarrhal pharyngitis. The oropharynx is swollen and red
منابعویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ حسن‌زاده طاهری، محمد مهدی. ابرهیم زاده بیدسکان، علیرضا (۱۳۸۷)، آناتومی انسانی پایه، جهاد دانشگاهی مشهد، شابک ۹۶۴۳۲۴۱۸۱۵ از پارامتر ناشناخته
|نوبت چاپ=صرف‌نظر شد (کمک)
- این مقاله در بردارندهٔ بخش‌هایی از صفحه page 1141 چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.