حلق
حلق، فضای میانی حفره دهانی و دستگاه‌های تنفس و گوارش است. گلو مجرایی ماهیچه ای-غشایی است[۱] که پلی میان بینی، حنجره و مری می‌سازد. گلو سه بخش دارد: گلوی بینی (Nasopharynx)؛ گلوی دهانی (Oropharynx)؛ گلوی حنجره (Laryngopharynx).[۱] گلو چهارراهی است که به بینی و دهان از بالا و از پایین به مری و نای راه دارد. در جایی که دنباله مری است از اپیتلیوم سنگفرشی غیر شاخ لایه لایه، و در نزدیک حفرهٔ بینی از اپیتلیوم استوانه‌ای لایه لایه کاذب مژکدارِ دارای سلول‌های جامی پوشیده شده‌است. لوزه‌ها در گلو جای دارند. مخاط گلو همچنین غدد بزاقی مخاطی کوچک زیادی در لامینا پروپریای خویش (از جنس بافت همبند فشرده) دارد. عضلات منقبض‌کننده و طولی حلق، بیرون این لایه‌اند.
منابعویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ حسن‌زاده طاهری، محمد مهدی. ابرهیم زاده بیدسکان، علیرضا (۱۳۸۷)، آناتومی انسانی پایه، جهاد دانشگاهی مشهد، شابک ۹۶۴۳۲۴۱۸۱۵
- این مقاله در بردارندهٔ بخش‌هایی از صفحه page 1141 چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.