حوضچه بر دو نوع است: طبیعی و مصنوعی. به آبگیرهای کوچک در مسیر رودها یا چشمه‌ها حوضچه طبیعی گفته می‌شود. حوضچه مصنوعی یک آبگیر کوچک بتونی یا سنگی است که معمولاً فواره‌ای هم در وسط دارد و برای تزئین یا خنک‌سازی محیط در حیاط‌ها یا میدان‌ها کار گذاشته می‌شود.

یک حوضچه تزئینی در حیاط یک جگرکی در بازار تجریش شمیران

در قدیم گل و لای سیاهی که در ته حوض و حوضچه و جوی و تالاب ته‌نشین می‌شود را غریزن و غریژنگ می‌گفتند.[۱]

منابع

ویرایش
  1. وطواط، رشیدالدین، لطائف الامثال و طرائف الاقوال، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: حبیبه دانش‌آموز، تهران: میراث مکتوب، ۱۳۷۶، ص۱۷۸. به نقل از برهان قاطع.