خارکیف
خارکیف (به اوکراینی: Харків) که روس‌زبان‌ها آن را خارکوف (به روسی: Ха́рьков) می‌نامند،[۱] دومین شهر بزرگ اوکراین است. خارکیف در شرق اوکراین واقع شده‌است.
خارکیف (خارکوف) Харків | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ха́рьков | |||||
 میدان آزادی خارکیف | |||||
| |||||
 جایگاه در نقشهٔ اوکراین | |||||
| مختصات: ۴۹°۵۵′ شمالی ۳۶°۱۹′ شرقی / ۴۹٫۹۱۷°شمالی ۳۶٫۳۱۷°شرقیمختصات: ۴۹°۵۵′ شمالی ۳۶°۱۹′ شرقی / ۴۹٫۹۱۷°شمالی ۳۶٫۳۱۷°شرقی | |||||
| کشور |  اوکراین | ||||
| استان | خارکف | ||||
| زیرمجموعه | ۹ ناحیه | ||||
| تأسیس | ۱۶۵۵–۵۶ | ||||
| مدیریت | |||||
| • شهردار | Hennadiy Kernes | ||||
| مساحت | |||||
| • شهر | ۳۵۰ کیلومتر مربع (۱۴۰ مایل مربع) | ||||
| بلندی | ۱۵۲ متر (۴۹۹ پا) | ||||
| جمعیت (۲۰۱۲) | |||||
| • شهر | ۱٬۴۳۰٬۸۸۵ ▼ | ||||
| • کلان‌شهری | ۱٬۷۳۲٬۴۰۰ | ||||
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۲+ (EET) | ||||
| • تابستان (ساعت تابستانی) | یوتی‌سی ۳+ (EEST) | ||||
| کد پستی | ۶۱۰۰۱—۶۱۴۹۹ | ||||
| پیش‌شماره تلفن | (۳۸۰)+ | ||||
| پلاک خودرو | ХА, ۲۱ (old) | ||||
| وبگاه | |||||
تاریخچهویرایش
خارکف در دهه ۱۶۵۰ پایه‌گذاری شد و از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۴ پایتخت این کشور بود خارکف در سال ۱۶۴۵ میلادی بنا نهاده شد و نخستین شهر اوکراین بود که دولت شوروی در آن اعلام و تشکیل شد.
جغرافیاویرایش
شهر خارکف در شمال شرقی اوکراین قرار دارد و مرکز استان خارکف می‌باشد.
جمعیتویرایش
| جمعیت تاریخی | |
|---|---|
| سال | جمعیت |
| ۱۶۶۰[۲] | ۱٬۰۰۰ |
| ۱۷۸۸[۳] | ۱۰٬۷۴۲ |
| ۱۸۵۰[۴] | ۴۱٬۸۶۱ |
| ۱۸۶۱[۴] | ۵۰٬۳۰۱ |
| 1901[۴] | ۱۹۸٬۲۷۳ |
| ۱۹۱۶[۵] | ۳۵۲٬۳۰۰ |
| ۱۹۱۷[۶] | ۳۸۲٬۰۰۰ |
| ۱۹۲۰[۵] | ۲۸۵٬۰۰۰ |
| ۱۹۲۶[۵] | ۴۱۷٬۰۰۰ |
| ۱۹۳۹[۷] | ۸۳۳٬۰۰۰ |
| ۱۹۴۱[۵] | ۹۰۲٬۳۱۲ |
| ۱۹۴۱[۸] | ۱٬۴۰۰٬۰۰۰ |
| ۱۹۴۱[۵][۹] | ۴۵۶٬۶۳۹ |
| ۱۹۴۳[۱۰] | ۱۷۰٬۰۰۰ |
| ۱۹۵۹[۴] | ۹۳۰٬۰۰۰ |
| ۱۹۶۲[۴] | ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ |
| ۱۹۷۶[۴] | ۱٬۳۸۴٬۰۰۰ |
| ۱۹۸۲[۳] | ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ |
| ۱۹۸۹ | ۱٬۵۹۳٬۹۷۰ |
| ۱۹۹۹ | ۱٬۵۱۰٬۲۰۰ |
| ۲۰۰۱[۱۱] | ۱٬۴۷۰٬۹۰۰ |
بنا بر سرشماری سال ۱۹۸۹ در شوروی، جمعیت شهر ۱٬۵۹۳٬۹۷۰ نفر بود.[۱۲] در سال ۱۹۹۱، جمعیت آن به ۱٬۵۱۰٬۲۰۰ نفر کاهش یافت که ۱٬۴۹۴٬۲۰۰ نفر به صورت دائمی در آن ساکن بودند. خارکیف پس از کیف، بزرگترین شهر اوکراین است.[۱۳]
ساختار قومی خارکیف در سرشماری سال ۱۹۸۹ شامل ۵۰٫۳۸٪ اکراینی ،۴۳٫۶۳٪ روس ،۳٪ یهودی ،۰٫۷۵٪ بلاروس و بقیه ۲٫۲۴٪ (افزون بر ۲۵ اقلیت) بود. در سرشماری ۱۹۵۹ شوروی اکراینی‌ها ۴۸٫۴٪، روس‌ها ۴۰٫۴٪، یهودی‌ها ۸٫۷٪ و دیگر ملیت‌ها ۲٫۵٪ بودند.[۱۴]
اقتصادویرایش
خارکف را باید مهمترین شهر صنعتی اوکراین از لحاظ ساخت ماشین‌های صنعتی حمل و نقل و کشاورزی و دیگر ادوات دانست.
در اوایل قرن نوزدهم صنعت خارکف توسعه پیدا و با احداث راه آهن در سال ۱۸۶۹، خارکف به سرعت محل تقاطع خطهای راه آهن امپراطوری روسیه و مرکز قطارسازی شد. در اواخر آن قرن خارکف به یکی از بزرگترین مرکز اقتصادی، صنعتی و علمی روسیه تبدیل گردید.
اماکنویرایش
خارکیف دارای ۶ تئاتر، ۵ موزه، ۸۰ کتابخانه و حدود ۶۰ مؤسسه علمی و پژوهشی و ۳۰ آموزشگاه عالی می‌باشد.
دانشگاه خارکف یکی از اولین دانشگاه‌های امپراتوری روسیه در سال ۱۸۰۵ می‌باشد.
سه کلیسای پکروسکی، بلاگووشنسکی و اوسپنسکی که در مرکز شهر خارکف واقع هستند از قدیمی‌ترین کلیساهای این شهر به‌شمار می‌روند.
میدان مرکزی شهر خارکف، بزرگترین میدان در کل اوکراین بوده و یکی از عظیم‌ترین میدانهای اروپا به‌شمار می‌رود.
متروویرایش
متروی خارکیف در سال ۱۹۷۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۳ خط و ۳۰ ایستگاه می‌باشد.
شهرهای خواهرخواندهویرایش
نگارخانهویرایش
.jpg)
.jpg)
منابعویرایش
- ↑ درگیری شدید میان طرفداران روسیه و طرفداران دولت در شرق اوکراین، یورونیوز فارسی
- ↑ Л. И. Мачулин. Mysteries of the underground Kharkov. — Х. : 2005. ISBN 966-8768-00-0 (روسی)
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Kharkov: Architecture, monuments, renovations: Travel guide. Ed. А. Лейбфрейд, В. Реусов, А. Тиц. — Х. : Прапор, 1987(روسی)
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ Н. Т. Дьяченко. Streets and squares of Kharkov. – X. : Прапор, 1977(روسی) خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «Дяченко» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). خطای یادکرد: برچسب<ref>نامعتبر؛ نام «Дяченко» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ А. В. Скоробогатов. Kharkov in times of German occupation (1941–1943). – X. : Прапор, 2006. شابک ۹۶۶−۷۸۸۰−۷۹−۶(اوکراینی) خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «Скоробогатов» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Oleksandr Leibfreid, Yu. Poliakova. Kharkov. From fortress to capital. – Х. : Фолио, 2004(روسی)
- ↑ State archives of Kharkov Oblast. Ф. Р-2982, оп. 2, file 16, pp 53–54
- ↑ Colonel Н. И. Рудницкий. Военкоматы Харькова в предвоенные и военные годы.(روسی)
- ↑ In reference to the German census of December 1941; without children and teenagers no older 16 years of age; numerous city-dwellers evaded the registration(روسی)
- ↑ Mykyta Khruschev. Report to ЦК ВКП(б) of August 30, 1943. History: without "white spots". Kharkiv izvestia, No. 100–101, August 23, 2008, page 6(روسی)
- ↑ Ukrainian Census (2001)
- ↑ "Kharkiv today". Our Kharkіv (به Russian). Archived from the original on 22 August 2006. Retrieved May 4, 2007.
- ↑ "Results / General results of the census / Number of cities". 2001 Ukrainian Census. Archived from the original on 9 January 2006. Retrieved August 28, 2006.
- ↑ Історія міста Харкова ХХ століття, Харків 2004, р. 456
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خارکیف موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kharkiv». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۱۱.