خاندان‌های کهن ایرانی
خاندان‌های کهن ایرانی خاندان‌های قدیمی بودند که در سده‌های نخستین اسلام هنوز باقی بودند و در امور سیاسی و دیوانی و علمی دست داشتند. خاندان‌هایی در فارس بودند که کارهای دیوانی را نسل به نسل به ارث می‌بردند مانند آل حبیب و آل ابی‌صفیه و آل مرزبان بن زادبه که برخی در دستگاه صفاریان و آل فریفون خدمت می‌کردند. اصطخری از بیوتات کهن، آل جلندی، آل ابی‌زهیر، آل حنظله و خاندان‌های کرد فارس را نام می‌برد.[۱]
پانویس ویرایش
- ↑ صفا، تاریخ ادبیات، ۳: ۲۱۹-۲۲۰.
منابع ویرایش
- صفا، ذبیح‌الله (۱۳۶۹). تاریخ ادبیات در ایران. ج. یکم. تهران: فردوس.
 | این یک مقالهٔ خرد ادبیات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |