خط سامی جنوبی
خط سامی جنوبی خانوادهای از الفبا است که نهایتاً در قرن دهم قبل از میلاد از خط نیاسینایی جدا شده است.[۱] این خانواده دو شاخه اصلی دارد که شامل خط عربستان شمالی باستان (ANA) و خط عربستان جنوبی باستان (ASA) میشوند.
الفبای سامی جنوبی | |
---|---|
نوع | ابجد |
زبانها | عربی جنوبی باستان، گعز، دادانی، تیمایی، دومایی، ثمودی، صفائی، حسمائی |
دورهٔ زمانی | ح. قرن دهم قبل از میلاد تا قرن ششم میلادی |
سامانهٔ مادر |
هیروگلیف مصری
|
سامانهٔ فرزند |
خطوط مختص عربستان و شاخ آفریقا بودند. تمام خط عربستان شمالی باستان و بیشتر خط عربستان جنوبی باستان در قرن ششم پس از میلاد از کار افتادند.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Panel_Almaqah_Louvre_DAO18.jpg/220px-Panel_Almaqah_Louvre_DAO18.jpg)
خط گعز که از مشتقات خط عربستان جنوبی باستان بود که در اتیوپی استفاده میشد از این قاعده مستثنی شد. خط گعز و انواع آن امروزه برای نگارش زبانهای سامی اتیوپیایی کاربرد دارد. در عربستان، خط عربی که از خط نبطی گرفته شده است جایگزین خط سامی جنوبی شد.[۲]
منابع
ویرایش- ↑ Ahmad Al-Jallad, "Script and Orthography", An Outline of the Grammar of the Safaitic Inscriptions (Brill, 2015), p. 26.
- ↑ Michael Everson and Michael Macdonald, "Proposal to Encode the Old North Arabian Script in the SMP of the UCS", Proposals from the Script Encoding Initiative, UC Berkeley, 2010.