عدالت
پیرامون واژهویرایش
عدالت در لغت معادل نظم و ادب است. در پارسی «داد» معادل عدل، و «دادمندی» یا «دادگری» معادل عدالت است. «دادگر» نیز معادل عادل می‌باشد. «دادگستر» نیز به معنای گسترندهٔ عدل است. از دیگر واژه‌های دارای ترکیب داد در پارسی، دادگاه، دادیار، دادستان، دادخواهی، داددهی، دادرسی، دادپرسی و غیره می‌باشند.[۲] واژهٔ «داد» برگرفته از «داتا» ی ایرانی باستان به معنای «قانون» است.[۳]
عدالت اجتماعیویرایش
عدالت اجتماعی یعنی طراحی و اجرای نظام حقوقی به گونه‌ای که هر کس به حق عقلانی‌اش برسد و در مقابل آن حقوق، وظایفی را انجام دهد یا مسئولیت و عواقب تخلف از آن را بپذیرد. با این حال در تعریف عدالت اجتماعی توافق محکمی وجود ندارد.
دیگر حوزه‌هاویرایش
عدالت در اصطلاح فقهی صفت کسی‌ست که گناه کبیره نکند و بر گناه صغیره اصرار نورزد. عدالت در اخلاق یونانی صفت کسی‌ست که هر سه صفت حکمت، شجاعت و عفّت را داشته باشد.[۴]
منابعویرایش
- ↑ «مفهوم عدالت در حقوق». hawzah.net. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۱۵.
- ↑ فرهنگ پارسیمان، سرواژه‌های «عدل، عدالت، عادل».
- ↑ "DĀTA". ایرانیکا. Retrieved ۳ آبان ۱۳۸۹. Check date values in:
|تاریخ بازدید=(help) - ↑ نجفی, زین العابدین (2013-04-01). "مفهوم‌شناسی واژه عدالت در فقه امامیه". انسان پژوهی دینی. 9 (28): 141–170. ISSN 6024-2251 Check
|issn=value (help).
پیوند به بیرونویرایش
| مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به عدالت در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |