دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن

غزلی با مطلع «دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن»، غزل شمارهٔ ۳۹۲ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

دانی که چیست دولت
زبان	فارسی
شاعر	حافظ
شمار ابیات	۷
بحر	مضارع مثمن اخرب مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
متن
دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن در کُوی او گدائی بر خسروی گزیدن از جام طمع بریدن آسان بود و لیکن از دوستان جانی مشکل توان بریدن خواهم شدن ببستان چون غنچه با دل تنگ وانجا به نیک‌نامی پیراهنی دریدن گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن گه سرّ عشقبازی از بلبلان شنیدن بوسیدن لب یار اوّل ز دست مگذار کاخر ملول گردی از دست و لب گزیدن فرصت شمار صحبت کز این دوراهه منزل چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن گوئی برفت حافظ از یاد شاه یحیی یا رب بیادش آور درویش پروریدن ۲ ۴ ۶ نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی
⇒ ⇐

مفهوم و درون‌مایه

== وزن == مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن

در اجراها

غلامحسین بنان در برنامهٔ شمارهٔ ۲۵۲ از مجموعهٔ گل‌های رنگارنگ این غزل را در آوازِ بیات اصفهان و نوذر در برنامهٔ شمارهٔ ۲۲۴ از مجموعهٔ برگ سبز این غزل را در دستگاهِ سه‌گاه اجرا کرده‌اند.

منابع

• حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
• دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوش‌خوانی‌های شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.