دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
غزلی با مطلع «دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم»، غزل شمارهٔ ۳۴۸ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
دیده دریا کنم و صبر | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۷ | ||
بحر | رَمَل مُثَمَّن مَخبون محذوف فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
مفهوم و درونمایه
ویرایشوزن
ویرایشدر اجراها
ویرایشمحمدرضا شجریان در برنامهٔ شمارهٔ ۱۳۸ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در آوازِ بیات اصفهان اجرا کرده است.[۲]
ترجمهها
ویرایشدر دیگر آثار هنری
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۲۳۹.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۲.
منابع
ویرایش- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.