رئوبن
رِئوبِن یا رِؤوبِن یا رئوبین یا رؤبین (عبری: רְאוּבֵן به معنی «او بینوائی مرا دیده‌است») نخست‌زادهٔ یعقوب از لیه[۱] بود، ولی بعد از اینکه با بلحه کنیز پدرش همخواب شد، حق نخست‌زادگی خود را از دست داد.[۲] یعقوب در زمان مرگ در موردش گفت: «ای رئوبن! برتری نخواهی یافت، زیرا که بر بستر پدر خود برآمدی.»[۳]
| رئوبن | |
|---|---|
.jpg) | |
| اطلاعاتِ درون‌داستانی | |
| والدین | یعقوب و لیه |
| خویشاوندان | |
| محل تولد | بین‌النهرین |
| محل مرگ | اسرائیل |
هنگامی که پسران یعقوب برای مرگ یوسف نقشه کشیدند، رئوبن که پسر بزرگ‌تر بود، مخالفت کرد. پسران یعقوب در غیاب رئوبن، یوسف را به اسماعیلیان فروختند و رئوبن از این کار ایشان ناخرسند بود.[۴] رئوبن به همراه برادرانش در جستجوی غذا به مصر رفت و خشونت یوسف با ایشان را به عنوان داوری گناهانشان پذیرفت.[۵] او پیغام یوسف را در موردن بردن بنیامین به مصر، به یعقوب رسانید و گفت حاضر است پسرانش را گرو بگذارد تا وقتی که بنیامین را سالم برگرداند.[۶] زمانی که یعقوب به مصر هجرت کرد، رئوبن چهار پسر به نام‌های حنوک، فلو، حصرون و کرمی داشت.[۷] رئوبن در سن ۱۳۵ سالگی درگذشت و در اسرائیل به خاک سپرده شد.[۸]
پانویس
ویرایش- ↑ پیدایش ۲۹:۳۲
- ↑ Genesis 35:22
- ↑ Genesis 49:4 (NIV)
- ↑ پیدایش ۳۷:۲۱
- ↑ پیدایش ۴۲:۲۲
- ↑ پیدایش ۴۲:۳۷
- ↑ پیدایش ۴۶:۹
- ↑ یاشر ۲۱:۱۴
منابع
ویرایش- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴