رباط منحصراً به ساختمان‌های کنار راه و به ویژه بیرون از شهر و آبادی گفته می‌شود. رباط علاوه بر حوض و آب‌انبار دارای اتاق‌های متعددی است که گرداگرد حیاطی را فرا گرفته و مسافران می‌توانند یک یا چند شب را در آن بیاسایند.[۱]

رباط زین الدین در استان یزد

واژه رباط از روزگاری بسیار کهن به زبان تازی راه یافته و حتی از آن فعل نیز ساخته‌اند و رباط به معنای منزل گرفتن و آسودن در میان راه بکار می رفته و شاید بر خلاف آنچه در آغاز به نظر می‌آید ربط و ارتباط هم از این واژه آمده نه اینکه رباط مشتق از ربط باشد.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. پیرنیا، محمد کریم، آشنایی با معماری اسلامی ایران، انشارات سروش دانش، ص 232