رُمولوس و رِموس (به لاتین: Romulus et Remus) در اساطیر رومی، دو برادر بنیادگذار شهر رم بودند، و از این دو رومولوس نخستین شاه روم شد.[۱]

رموس و رمولوس در حال شیر خوردن از پستان ماده گرگ؛ در سوی چپ نگارهٔ رئا سیلویا دیده می‌شود. تابلو رُمُلو و رمو اثر پیتر پل روبنس

تولد و خُردی

ویرایش

پدربزرگ مادری این دو کودک نومیتور بود که پادشاه آلبا لونگا بود و دختری به نام رئا سیلویا و پسری به نام لائوس داشت. اما برادر نومیتور، آمولیوس، او را از تخت به زیر کشیده بیرون راند و سپس لائوس را کشت و رئا سیلویا را ناچار کرد که باکره‌ی وستال شود و راه رهبانیت را بپذیرد تا همسری نگزیند و فرزندی که شایستهٔ پادشاهی باشد از او زاده نشود.[۲] ولی مارس خدای جنگ شیفتهٔ رئا سیلویا شد و با او گرد آمد. رئا باردار شد و عمویش آمولیوس از این موضوع آگاه شده رئا سیلویا را به زندان می‌افکند تا زمان زایمانش فرا برسد. او دو پسر دوقلو می‌زاید به نام‌های رموس و رمولوس. آمولیوس خشمگین شده، رئا را زنده به گور کرده دو پسر خردسالش را به رود تیبر می‌سپارد. دو طفل از خیزآب خروشان رهایی می‌یابند و به کرانهٔ رود می‌رسند. ماده گرگی بدانان شیر می‌دهد، سپس چوپانی به‌نام فاوستولوس این دو را می‌یابد و به‌همسرش لارنتیا می‌سپارد تا بزرگشان کنند.[۳]

جوانی

ویرایش

چون رومولوس و رموس بزرگ و قوی شدند، آمولیوس را می‌کُشند و پدربزرگ مادری‌شان، نومیتور، را به تاج‌وتخت برمی‌گردانند و برفراز تپهٔ پالاتین شهر رم را پی می‌نهند و رمولوس نخستین شاه رم می‌گردد. رمولوس پس از چندی برادرش را به دلیل پریدن از روی دیوارهای شهرش می‌کُشد.[۴]

مرگ رومولوس

ویرایش

رومولوس ۳۷ سال شاهی کرد، و در پایان براثر توفانی سخت کشته شد.[۵]

جستارهای وابسته

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. ابن‌خلدون، عبدالرحمن (۱۳۸۳). العبر: تاریخ ابن‌خلدون. ج. ۱. ترجمهٔ عبدالمحمد آیتی (ویراست سوم). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. ص. ۱۰۸.
  2. تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. ۳.
  3. تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. ۴.
  4. تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتارهای ۷-۵.
  5. تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. ۱۶.

منابع

ویرایش