روان
| برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (آوریل ۲۰۱۴) |
روان (به انگلیسی: psyche) در روانشناسی به همگی ذهن، خودآگاه و ناخودآگاه گفته می‌شود.[۱]
ولی بررسی تاریخ روانشناسی به ما این را نشان می‌دهد که تا امروز روانشناسی نتوانسته است برای روان یک تعریف داشته باشد و رفتار با روان یکی دانسته شده‌است با اینکه این بعد روانی است که بر منش و رفتار و کارهای هر کسی بازتاب دارد.
روان در واژه با روح نیز برابر دانسته شده‌است. روان درهم‌آمیختگی منش انسان است که بیشتر در روانشناسی بررسی می شود و در پی برخورد رفتارها و احساسات نمود می‌یابد و رخداد آن ناپیداست، ولی روح چیزی فرامادی است و در پیدایش خود وابسته به چیز دیگری نیست و تنها درباره نهاد فرامادی مردمان نیست؛ که برای توصیف دیگر چیزهای فرامادی نیز کاربرد دارد و زمینه ای دینی است.
روان در لغت‌نامه دهخدا این‌جور تعریف شده [رَ / رُ] (اِ) جان. (فرهنگ اسدی) (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء). روح .(برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء): جان را سه گفت هر کس و زی من یکی است جان ور جان گسست باز چه بر برنهد روان جان و روان یکی استه ز راه[۲]
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- پیوند همیشگی پرسش لطفاً بفرمایید تفاوت روح و روان چیست؟ وبگاه پرسشکده