ویکی‌پدیا

ریچارد کی. گای

ریاضی‌دان بریتانیایی

ریچارد کنت گای (Richard Kenneth Guy) (۳۰ سپتامبر ۱۹۱۶ – ۹ مارس ۲۰۲۰)، ریاضی‌دانی بریتانیایی بود. او در دانشکده ریاضیات، دانشگاه کلگری به عنوان استاد دانشگاه خدمت می‌کرد.[۱] وی برای کارش در حوزه‌های نظریه اعداد، هندسه، ریاضیات سرگرمی، ترکیبیات و نظریه گراف شناخته می‌شود.[۲][۳] کارهای که او را به شهرت رساند شامل نوشتن راه‌های برنده شدن در بازی‌های ریاضیتان به‌طور مشترک (با جان کانوی و الوین برلیکمپ) و نوشتن مسائل حل نشده در نظریه اعداد بود.[۴] او بیش از ۳۰۰ مقاله علمی منتشر کرد.[۵] گای «قانون قوی اعداد کوچک» را تقریباً به‌طور شوخی‌آمیزی بیان کرد که می‌گوید: اعداد کوچک به اندازه کافی برای وظایفی که به آن‌ها محول می‌شود، در دسترس نیست و با استفاده از آن، سازگاری‌ها و روال‌های مختلفی که در میان فرهنگ‌های بی‌شمار یافت می‌شود را تشریح می‌کند.[۶] او برای این مقاله جایزه لستر آر. فورد MAA را به‌دست‌آورد.[۷]

ریچارد کی. گای
گای در ۲۰۰۵
نام هنگام تولدریچارد کنت گای
زادهٔ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۶
نانیتون، انگلستان
درگذشت۹ مارس ۲۰۲۰ (۱۰۳ سال)
کلگری، آلبرتا، کانادا
ملیتبریتانیایی/کانادایی
محل تحصیلکالج گانوین و کایوس، کمبریج
(B.A. در ۱۹۳۸، M.A. در ۱۹۴۱)
شناخته‌شده برایریاضیات سرگرمی
قانون قوی اعداد کوچک
چندوجهی تک-پایدار
جایزه(ها)جایزه لستر آر. فورد (۱۹۸۹)
وبگاه
پیشینه علمی
شاخه(ها)ریاضیات
محل کاردانشگاه کلگری

زندگی‌نامه ویرایش

دوران کودکی ویرایش

گای در ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۶ در نانیتون، واریک‌شر، انگلستان از ادیلینا آگستا تانر و ویلیام الگسند چارلز گای زاده شد. پدر و مادر وی هر دو معلم مدرسه بودند و به درجه سرمعلمی رسیده بودند. او به مدرسه پسرانه وارویک که سومین مدرسه قدیمی در انگلستان است رفت، اما به بیشتر برنامه درسی اشتیاق نداشت. او در ورزش عمل‌کرد خوب داشت، اما در ریاضی عالی بود. او در ۱۷ سالگی اثر دیکسون تحت عنوان تاریخچه نظریه اعداد را مطالعه نمود. او گفت که این اثر از «تمام کار شکسپیر هم بهتر است» که این امر نشان‌دهنده علاقه وافر و دائمی وی به ریاضی بود.[۸]

گای، پس از برنده شدن چندین بورسیه تحصیلی در ۱۹۳۵ میلادی به کالج گونویلا اند کایوس، کامبریج رفت. برای این‌که این بورسیه تحصیلی که از همه مهم‌تر بود را برنده شود، او به کامبریج سفر کرد و برای دو روز امتحان داد. اشتیاق وی به بازی‌ها، زمانی که او در کامبریج بود آغاز شد و در آنجا او به یک تهیه‌کننده مشتاق مسائل شطرنج مبدل گردید.[۹] او در ۱۹۳۸ میلادی به عنوان دومین شاگرد ممتاز از کالج فارغ‌التحصیل شد؛ وی چندی بعد اظهار داشت که علت این‌که نتوانست شاگرد ممتاز نخست شود ممکن مرتبط با گرفتاری او به شطرنج بوده باشد.[۱۰] هرچند والدین او شدیداً مخالفت نشان دادند، اما گای معلم شد و دیپلوم معلمی خود را از دانشگاه بیرمنگام به‌دست‌آورد. او با خانم آینده خود، نانسی لویس تیراین، از طریق برادرش مایکل که برنده بورسیه تحصیلی در گونونیلا اند کایوس بود، آشنا شد. او و خانمش لویس، هر دو عاشق کوهنوردی و رقص بودند. آن‌ها در دسامبر ۱۹۴۰ باهم ازدواج کردند.

سال‌های جنگ ویرایش

گای در نوامبر ۱۹۴۲ میلادی یک مأموریت اضطراری در بخش هواشناسی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، با درجه نظامی فلایت لوتنینت (ستوان) دریافت کرد.[۱۱] او به عنوان هواشناس نخست در ریکیاویک و سپس در برمودا گماشته شد. گای تلاش نمود تا برای لویس هم اجازه پیوستن به خود را بگیرد، اما این درخواست او رد شد. زمانی که در آیسلند بود، او تا اندازه بازی‌های سفر روی یخ، اسکی و کوهنوردی انجام داد که آغاز یک عشق دیگر بود، اما این بار با برف و یخ. گای پس از ختم جنگ دوباره به انگلستان بازگشت و دوباره به تدریس پرداخت، اما این بار تنها برای دو سال در مدرسه دستور زبان استاکپورت تدریس کرد.[۱۲] او و خانواده‌اش در ۱۹۴۷ میلادی به لندن نقل مکان کردند و او در آنجا به عنوان معلم ریاضی در کالج گلدسمیت مشغول به تدریس شد.[۱۳]

اواخر زندگی و مرگ ویرایش

او در ۱۹۵۱ میلادی به سنگاپور نقل مکان کرد و در آنجا تا سال ۱۹۶۲ میلادی در دانشگاه مالایا تدریس نمود. پس از آن، او چند سال را در مؤسسه فناوری هند در دهلی، هندوستان گذراند. زمانی که آن‌ها در هندوستان بودند، او و لویس در کوه‌پایه‌های هیمالیا به کوهنوردی پرداختند.[۱۴] گای در ۱۹۶۵ میلادی به کانادا رفت و در دانشگاه کلگری در ایالت آلبرتا مشغول به تدریس شد و در آنجا به درجه علمی پروفسوری رسید.[۱۵][۱۶] هرچند او به‌طور رسمی در ۱۹۸۲ میلادی باز نشسته شد، اما او هنوز هم چند روز در هفته به دفتر می‌رفت، حتی پس از این‌که عمر او از ۱۰۰ سال هم فراتر رفته بود.[۱۷] گای همراه با جورج توماس و جان سلفریدج در جریان سال‌های اولیه، در اردوی ریاضی کانادا/ایالات متحده تدریس می‌کرد.[۱۸]

دانشگاه کلگری در ۱۹۹۱ میلادی به او دکترای افتخاری اعطاء کرد. گای بیان داشت که آن‌ها برای خجالتی او، این مدرک تحصیلی را داده‌اند، اما دانشگاه اظهار داشت که «پژوهش‌های گسترده و نوشته‌های پُربار وی در حوزه نظریه اعداد و ترکیبیات کمک بسیاری به نظریه بازی و کاربرد گسترده آن در فعالیت‌های مختلف انسانی نموده‌است».[۱۹] گای و خانم وی لویس (که در ۲۰۱۰ وفات کرد) به کوهنوردی و طرف‌داری از محیط زیست، حتی در اواخر عمر شان بسیار متعهد باقی ماندند. او در ۲۰۱۴ میلادی مبلغ ۱۰۰٬۰۰۰ دلار به کلب الفاین کانادا کمک کرد تا رهبران آماتور را آموزش دهند.[۲۰] در مقابل، کلب الفاین با اعمار یک کلبه لویس و ریچارد در نزدیکی دامنه مانت دیس پولیوس، به آن‌ها افتخار بخشید.[۲۱] آن‌ها سه فرزند داشتند و از میان آن‌ها مایکل جی.تی. گای متخصص علوم رایانه و ریاضی‌دان بود.

گای در ۹ مارج ۲۰۲۰ به عمر ۱۰۳ سالگی درگذشت.[۲۲][۲۳]

ریاضیات ویرایش

من بسیار عاشق ریاضیات هستم و هرکس را که آن را به خوبی انجام دهد را نیز دوست دارم، لذا دوست دارم بدون توقف و به بهترین وجه ممکنی که می‌توانم به تقلید از آن‌ها بپردازم، گرچه که واقعاً در تیمشان قرار نداشته باشم.[۲۴]

– R. K. Guy

گای، هنگامی‌که در سنگاپور تدریس می‌کرد، با ریاضی‌دان مجارستانی، پاول اردوش آشنا شد. اردوش به مطرح‌نمودن و حل کردن مسائل سخت ریاضی مشهور بود و چندی از این مسائل را با گای شریک ساخت.[۲۵] گای چندی بعد اظهار داشت «من در هر کدام از این مسائل پیشرفتی داشتم. این کار من را تشویق کرد و من شروع به فکر کردن خود به عنوان شخصی همانند یک ریاضی‌دان پژوهشی کردم، کاری که قبلاً انجام نداده بودم».[۲۶] در نهایت او چهار مقاله با اردوش نوشت و شماره ۱ اردوش به او تعلق گرفت،[۲۷] وی همچنین یکی از مسائل که اردوش به داده بود را حل کرد.[۲۸] گای مسحور این مسائل حل‌نشده گردیده بود و دو کتاب را نوشته و به آن‌ها تقدیم کرد.[۲۹][۳۰] بیشتر نظریه اعداد دانان در آغاز تلاش نمودند تا مسائل حل نشده از کتب مسائل حل نشده در نظریه اعداد را حل کنند.[۳۱]

گای خود را یک ریاضی‌دان آماتور می‌خواند،[۳۲] در حالی‌که کارهای او به‌طور گسترده مورد احترام ریاضی‌دان‌های حرفهٔ قرار داشت.[۳۳] او در طول حرفه‌اش که هشت دهه ادامه داشت، بیش از ده‌ها کتاب به‌طور انفرادی یا مشترک با سایر نویسندگان نوشت و با برخی از برجسته‌ترین ریاضی‌دان‌های قرن بیستم همکاری داشت.[۳۴] پاول اردوش، جان هورتون کانوی، دانلد کنوت و مارتین گاردنر از جمله کسانی بودند که وی آن‌ها همکاری داشت و برخی دیگر از دانشمندانی که با آن‌ها همکاری نمود شامل: الوین برلیکمپ، جان ال. سلفریدج، کینیت فالکونر، فرانک هراری، لی سالوس، گرهارد رنجیل، بیلا بولوباس، سی.بی. لاکامپاگنی، بروس ساگان و نیل سلونی.[۳۵]

گای در طول حرفه خود بیش از ۱۰۰ مقاله پژوهشی در ریاضیات نوشت، از جمله چهار مقاله در همکاری با اردوش.[۳۶][۳۷][۳۸][۳۹][۴۰]

گای تأثیر قوی بر حوزه ریاضیات سرگرمی داشت. او در نوشتن روش‌های برنده شدن با برلیکمپ و کانوی همکاری نمود و مارتین گاردنر در ۱۹۹۸ میلادی آن را «بزرگ‌ترین کار در ریاضیات سرگرمی در این قرن» توصیف کرد.[۴۱][۴۲] پس از این‌که گاردنر از ستونِ بازی‌های ریاضی در امریکن سانتیفیک باز نشسته شد، گای برای مدت کوتاهی جانشین او شد. گای پژوهش‌های گستردهٔ روی بازی زندگی کانوی انجام داد و در ۱۹۷۰ میلادی گلایدراین بازی را کشف کرد.[۴۳] گای در حوالی ۱۹۶۸ میلادی یک چندوجهی یونیستیبل را با ۱۹ چهره کشف کرد؛ تا سال ۲۰۱۲، این چنین یک ساخته با چهرهای کم‌تر کشف نشده بود. گای تا سال ۲۰۱۶ در انجام کارهای ریاضی، فعال بود.[۴۴] برای تجلیل از جشن تولد ۱۰۰ سالگی وی، دوستان و همکارانش بزرگ‌داشتی را از زندگی او به عمل آورده و یک آهنگ و ویدئو برای قدردانی از وی در گردهمایی ۴ گاردنر پخش شد.[۴۵]

گای یکی از روسای اصلی بنیاد نظریه اعداد بود و نقشی فعالی در حمایت از تلاش‌های این بنیاد برای «پروراندن یک روحیه همکاری و حسن نیت در میان خانوادهٔ از نظریه پردازان متعدد» برای بیشتر از بیست سال، ایفا کرد.[۴۶][۴۷]

مسائل شطرنج ویرایش

گای از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱ میلادی به عنوان ویراستار آخر بازی در مجله شطرنج بریتانیا خدمت کرد.[۴۸] او برای حدود ۲۰۰ مطالعه آخر بازی (شطرنج) شناخته می‌شود. او، همراه با هاگ بلاندفورد و جان رایکرافت، یکی از مخترعین کد GBR (کد گای-بلاندفورت-رایکرافت) است، کد GBR سیستمی جهت نمایش موقعیت مهره‌های شطرنج روی یک تخته شطرنج است. نشریه‌هایی چون EG از آن برای دسته‌بندی انواع پایان بازی و فهرست سازی مطالعات آخر بازی استفاده می‌کنند.[۴۹]

ترکیب پایان بازی ریچارد گای: ۱۹۳۸
abcdefgh
8
 
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh

راه حل:
1. Kd1 Ka3
2. Kc1 a5
3. h4 a4
4. h5 Ka2
5. h6 a3
6. h7 Ka1
7. h8=N a2
8. Ng6 fxg6
9. f7 g5
10. f8=N g4
11. Ne6 dxe6
12. d7 e5
13. d8=N e4
14. Nc6 bxc6
15. b7 c5
16. Kd1 Kb2
17. b8=Q+ 1-0

آثار منتخب ویرایش

کتب ویرایش

  • 1975 (with John L. Selfridge) Optimal coverings of the square, North-Holland, Amsterdam, OCLC Number: 897757276.
  • 1976 Packing [1, n] with solutions of ax + by = cz — the unity of combinatorics Atti dei Conv. Lincei, 17, Tomo II, 173–179
  • 1981 Unsolved problems in number theory, Springer-Verlag in New York, ISBN 0-387-90593-6
  • 1982 Sets of integers whose subsets have distinct sums, North-Holland, OCLC Number: 897757256.
  • 1982 (with Elwyn Berlekamp and John H. Conway) Winning Ways for your Mathematical Plays, Academic Press, ISBN 0120911507.
  • 1987 Six phases for the eight-lambdas and eight-deltas configurations, North-Holland, OCLC Number: 897693235.
  • 1989 Fair game how to play impartial combinatorial games, COMAP in Arlington, MA, ISBN 0912843160.
  • 1991 Graphs and the strong law of small numbers, Wiley, OCLC Number: 897682607.
  • 1994 (with Hallard T. Croft and Kenneth Falconer) Unsolved problems in geometry, Springer-Verlag, ISBN 0387975063.
  • 1996 (with John H. Conway) The book of numbers, Copernicus, ISBN 9780387979939.
  • 2002 (with Paul Vaderlind and Loren C. Larson) The inquisitive problem solver, Mathematical Association of America, ISBN 0883858061.
  • 2020 (with Ezra A. Brown) The Unity of Combinatorics, Mathematical Association of America, ISBN 978-1-4704-5279-7

مقالات ویرایش

ارجاعات ویرایش

  1. ↑ Albers & Alexanderson (2011) p. 320
  2. ↑ MMA (2016)
  3. ↑ Author biography from Winning Ways for your Mathematical Plays, Vol. I, 2nd ed., AK Peters, 2001.
  4. ↑ Roberts (2016)
  5. ↑ Scott (2012) p. 29
  6. ↑ Guy, Richard K. (October 1988). "The Strong Law of Small Numbers" (PDF). Am. Math. Mon. 95 (8): 697–712. doi:10.2307/2322249. ISSN 0002-9890. JSTOR 2322249.
  7. ↑ MMA (2016)
  8. ↑ Scott (2012) p. 6
  9. ↑ Roberts (2016)
  10. ↑ Albers & Alexanderson (2011) p. 169
  11. ↑ The London Gazette: (Supplement) no. 35894. p. . 5 February 1943.
  12. ↑ Scott (2012) p. 29: Richard has often told me that he has had three loves in his life: Louise and mountains of course are two of them, but his first love was mathematics.
  13. ↑ Scott (2012) p. 11
  14. ↑ Guiltenane (2016)
  15. ↑ University of Calgary (2016)
  16. ↑ Roberts (2016)
  17. ↑ Guiltenane (2016): Guy has said, "I didn't retire, they just stopped paying me."
  18. ↑ Siobahn Roberts (2010), "Profile of Scott Aaronson", Finding Nirvana in Numbers, Simons Foundation, retrieved 13 March 2020
  19. ↑ Scott (2012) p. 31
  20. ↑ Scott (2012) p. 39
  21. ↑ Alpine Club of Canada (30 October 2014). "Introducing the Louise & Richard Guy Hut". Archived from the original on 11 October 2016.
  22. ↑ "Remembering Richard Guy: 1916-2020". University of Calgary. 10 March 2020. Retrieved 10 March 2020.
  23. ↑ "Canadian Climbing Legend Richard Guy Dies at 103". Gripped. 10 March 2020.
  24. ↑ Roberts (2016) p.30
  25. ↑ Roberts (2016)
  26. ↑ Albers & Alexanderson (2011) p. 176
  27. ↑ Coauthors of Paul Erdos
  28. ↑ Brent Wittmeier, "Math genius left unclaimed sum," Edmonton Journal, 28 September 2010.[۱][پیوند مرده]
  29. ↑ Unsolved problems in number theory and Unsolved problems in combinatorial games
  30. ↑ Albers (2011): p. 165
  31. ↑ Scott (2016) p. 30: It is no exaggeration to say that Unsolved Problems in Number Theory has inspired generations of aspiring Number Theorists!
  32. ↑ Scot (2012) p. 29
  33. ↑ Roberts (2016): "He pushes the boundaries of that definition."
  34. ↑ Scott (2016)
  35. ↑ Albers (2011)
  36. ↑ "Richard K. Guy". Mathematical Reviews. American Mathematical Society. Retrieved 13 March 2020.
  37. ↑ P. Erdős; R. K. Guy; J. L. Selfridge (1982). "Another property of 239 and some related questions". Congr. Numer. 34: 243–257. MR 0681710.
  38. ↑ P. Erdős; R. K. Guy; J. W. Moon (1974). "On refining partitions". J. London Math. Soc. 9: 565–570. MR 0360302.
  39. ↑ P. Erdős; R. K. Guy (1973). "Crossing number problems". American Mathematical Monthly. 80: 52–58. doi:10.1080/00029890.1973.11993230. MR 0382006. {{cite journal}}: Text "Amer. Math. Monthly" ignored (help)
  40. ↑ P. Erdős; R. K. Guy (1970). "Distinct distances between lattice points". Elemente der Mathematik. 25: 121–123. MR 0281691. {{cite journal}}: Text "Elem. Math." ignored (help)
  41. ↑ A Quarter-Century of Recreational Mathematics by Martin Gardner, Scientific American, August 1998
  42. ↑ Scott (2016) p. 30: Mathematician Michael Bennett calls Winning Ways for your Mathematical Plays the bible of Combinatorial Game Theory.
  43. ↑ Mulcahy (2016): Richard also reveals a little known fact about the end of Gardner's quarter-century column run for that publication, "There was serious consideration given to my taking over the column from him. I'm glad that it didn't happen, because you can't follow Martin Gardner!".
  44. ↑ Kenneth Falconer (3 October 2016). "Richard Guy at 100". London Mathematical Society Newsletter. Archived from the original on 29 December 2017.
  45. ↑ Richard Guy 100th Birthday Tribute Song video
  46. ↑ William Blair. "Chair's Corner" (PDF). NIU Department of Mathematical Sciences Newsletter. University of Northern Illinois. Archived from the original (PDF) on 3 August 2016. Retrieved 13 March 2020.
  47. ↑ "In Memoriam". The Number Theory Foundation. Number Theory Foundation. Retrieved 10 March 2020.
  48. ↑ The Chess Endgame Study: A Comprehensive Introduction By A. J. Roycroft, New York : Dover Publications, 1981, p. 58, ISBN 0486241866
  49. ↑ Hooper, David; Whyld, Kenneth (1992) The Oxford Companion to Chess, "GBR code", p. 353, Oxford University Press, ISBN 0-19-280049-3

منابع ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ریچارد_کی._گای&oldid=37064271»