زبان اشاره ایرانی
زبان اشاره ایرانی یا زبان اشاره فارسی زبان اشاره‌ای است که توسط ناشنوایان و کم‌شنوایان در ایران استفاده می‌شود. این زبان با هجی انگشتی باغچه‌بان تفاوت دارد. در ایران حدود ۳٬۰۰۰٬۰۰۰ میلیون ناشنوا و کم‌شنوا وجود دارد که ۳۲۵٬۰۰۰ از آن‌ها از این زبان استفاده می‌کنند.[۱]
| زبان اشاره ایرانی | |
|---|---|
| زبان بومی در | ایران |
شمار گویشوران | ۳۲۵٬۰۰۰ (۲۰۱۹)[۱] |
تک‌خانواده | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | psc |
| گلاتولوگ | pers1244[۲] |
نخستین مدرسه برای کودکان ناشنوا در ایران در سال ۱۹۲۰ توسط جبار باغچه‌بان تأسیس شد. او سامانه‌ای را برای نشان دادن واج‌های فارسی به صورت انگشتی در آموزش گفتاری معرفی کرد که دوباره از آن برای سامانه هجی انگشتی فارسی نوشتاری اقتباس شد. تفاوت‌های گویشی قابل توجهی میان زادگان پیش یا پس از انقلاب اسلامی وجود دارد چرا که نسل قدیمی بیشتر از هجی انگشتی استفاده می‌کنند.[۱]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «Iranian Sign Language». اتنولوگ.
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Zaban Eshareh Irani". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help)
- Barkoky, Alaa; Charkari, Nasrollah M. (2011). "Static hand gesture recognition of Persian sign numbers using thinning method". 2011 International Conference on Multimedia Technology. pp. 6548–6551. doi:10.1109/ICMT.2011.6002201. ISBN 978-1-61284-771-9.
- Karami, Ali; Zanj, Bahman; Sarkaleh, Azadeh Kiani (March 2011). "Persian sign language (PSL) recognition using wavelet transform and neural networks". Expert Systems with Applications. 38 (3): 2661–2667. doi:10.1016/j.eswa.2010.08.056.
- Azar, Saeideh Ghanbari; Seyedarabi, Hadi (May 2020). "Trajectory-based recognition of dynamic Persian sign language using hidden Markov model". Computer Speech & Language. 61: 101053. arXiv:1912.01944. doi:10.1016/j.csl.2019.101053.
پیوند به بیرون ویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |