زین الکش
زین الکش (زین القوس) مشهور به میمک، منطقه‌ای در جنوب قصر شیرین و نزدیک نفت‌شهر است که طبق قرارداد الجزایر ۱۹۷۵ قرار بود به همراه میمک (سیف سعد) و سیف ابوعبیده در ازای انتقال نیمی از اروندرود به ایران به عراق واگذار شود که این واگذاری انجام نشد و یکی از دلایل آغاز جنگ ایران و عراق شد.
توضیحات ویرایش
عراق در پی استرداد سه منطقه کوچک بود که قرار بود طبق قرارداد ۱۹۷۵ موسوم به قرارداد الجزایر به عراق واگذار شود و واگذار نشده بود. این سه منطقه طبق تعریف عراقی‌ها عبارت بودند از زین الکش (زین القوس) میمک (سیف سعد) و سیف ابوعبیده. عراق این سه منطقه را در فاصله دو هفته تا آغاز هجوم سراسری زمینی به درون خاک ایران و در فاصله شانزدهم تا ۳۰ شهریور ۱۳۵۹ تصرف کرد. نخستین جایی که به تصرف عراق درآمد منطقه زین القوس بود که نام عراقی منطقه ای در جنوب قصرشیرین و نزدیک نفت‌شهر بود و ایرانی‌ها آن را زین الکش می‌نامند. این منطقه در زمستان سال ۱۳۵۱ محل درگیری مرزی چند ماهه ایران و عراق بود. عراق در ۱۶ شهریور سال ۱۳۵۹ در این منطقه، پاسگاه ژاندارمری خان لیلی و پاسگاه‌های همجوار آن در جنوب قصرشیرین در استان کرمانشاه و در نزدیکی شهر نفت‌شهر را مورد حمله قرار داد و تصرف کرد.[۱]
منطقه میمک نخستین بار اواخر شهریور ۱۳۵۹ مورد هجوم عراق قرار گرفت و ۱۹ دی ۵۹ توسط نیروهای مسلح و عشایر ایرانی از ایل خزل که میمک را متعلق به خود می‌دانستند از اشغال عراق درآمد.
ارتش عراق، از فرصت عدم حضور نیروهای ایران در پاسگاه‌های مرزی «هلاله» و «نی خضر» استفاده کرد و در اولین تک نظامی خود، ارتفاعات میمک را به تصرف درآورد. در مراسم جشن پیروزی که روی این ارتفاعات برگزار شد، شخص صدام حسین حضور یافت و بلندی‌های میمک را «سیف سعد» نامید. «سیف سعد» به معنای «شمشیر پیروزی» از دیدگاه صدام، به شمشیر سعد بن ابی‌وقاص اشاره داشت.
پس از عقب‌نشینی‌های اولیه عراق از خاک ایران، بخشی از ارتفاعات شمال میمک شامل ارتفاعات فصیل و گرکنی و دامنه غربی میمک در شیار نی خزر، ارتفاعات مرزی حد فاصل میمک در استان ایلام تا دشت سومار در استان کرمانشاه تا مدتی در تصرف عراق باقی مانده بود.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ مراد ویسی. «ایران و عراق در جنگ چه مناطقی از خاک یکدیگر را اشغال کردند؟». بی‌بی‌سی فارسی.