سبأ
سی و چهارمین سورۀ قرآن که ۵۴ آیه دارد.
سوره سبأ سوره ۳۴ از قرآن است و ۵۴ آیه دارد. این سوره به دلیل بیان سرگذشت قوم سبا بدین نام نامیده شدهاست. همانند دیگر سورههای مکی، محتوای سوره در مورد اعتقادات پایهای اسلام است. این سوره، در داستان سلیمان و قوم سبا، به بیان نعمتهای خدا و سرنوشت شکرگزاران و ناشکران میپردازد.[۱]
سبأ | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
ترتیب در قرآن | ۵۸ | ||||
جزء | ۲۲ | ||||
شمار آیهها | ۵۴ | ||||
شمار واژهها | ۸۸۴ | ||||
شمار حرفها | ۳۵۱۰ | ||||
متن سوره | |||||
![]() | |||||
|
|

منابع
ویرایش- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۱۸. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳سوره سبا، مقدمه
پیوند به بیرون
ویرایشدر ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ سبأ موجود است.
متن مربوطه در ویکینبشته: ترجمه قرآن (قمشهای)/سبا