سلیمان خاطر
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
سلیمان محمد عبدالحمید خاطر سربازی مصری بود که در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۶۴ (برابر با ۵ اکتبر ۱۹۸۵) با تیراندازی به افراد اسرائیلی در راس برقه، واقع در سواحل شبه جزیره سینا هفت نفر از آنان شامل دو زن و همچنین یک افسر پلیس مصری را کشت و چهار نفر دیگر از جمله دو مرد را زخمی کرد. گفته می‌شود این افراد جاسوسانی بودند که قصد نفوذ به منطقه ممنوعه نظامی را داشته و علی‌رغم دستور ایست همچنان پیش می‌آمدند. سلیمان به وسیلهٔ دولت مصر دستگیر شده و به حبس ابد محکوم شد.[۱]
| سلیمان خاطر سلیمان محمد عبدالحمید خاطر | |
|---|---|
 تمبر یادبود سلیمان خاطر در ایران | |
| زادهٔ | ۱۹۶۱ اکیاد، استان شرقی مصر |
| درگذشت | ۷ ژانویه ۱۹۸۶ (۲۴ سال) قاهره، مصر |
| علت مرگ | خودکشی |
| ملیت |  مصری |
| پیشه | سرباز |
| شناخته‌شده برای | تیراندازی به توریستهای اسرائیلی در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۸۵ |
| مجازات(های) جزایی | حبس ابد |
وی بعدتر در زندان جان باخت. جسد او را در حالیکه به دار آویخته شده بود پیدا کردند. مقامات وقت، علت آن را خودکشی اعلام کردند ولی احتمال توطئه قتل او توسط دولت مصر هم مطرح است. با این حال در دانشگاه و شهر زادگاهش تظاهرات‌هایی برپا شد که منجر به دستور دادگاه برای تحقیقات شد. روزنامه‌ها بنا به گزارش پزشکی قانونی نوشتند: سلیمان خاطر با استفاده از ملحفه اش خودش را حلق آویز کرد، اما پذیرفتن این مسئله هم برای مردم و هم خانواده سلیمان عجیب و باور نکردنی بود. برادر سلیمان اظهار داشت: من از ایمان و مذهبی بودن او اطمینان دارم، او هیچوقت حاضر به خودکشی نمی‌شد. مادر سلیمان در مورد قتل پسرش گفت: پسرم کشته شد تا آمریکا و اسرائیل راضی شوند.
در حالیکه دولتهای غربی و اسرائیل این عمل را تروریستی اعلام و خواستار محاکمه سلیمان خاطر بودند، او از حمایت وسیعی در بین مردم مصر و سراسر جهان عرب برخوردار شد. دولت جمهوری اسلامی ایران نیز به حمایت از اقدام او پرداخت و خیابانی در مرکز تهران را که پیشتر امیراتابک نام داشت به نام او گذاشت و تمبری به یادبود او چاپ کرد.
جستارهای وابسته ویرایش
پیوند به بیرون ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ * Policeman Shoots, Kills 8 In Egypt's Sinai Peninsula – published in the Pittsburgh Press on 6 October 1985
مشارکت کنندگان در ویکی‌پدیای انگلیسی
- مجله تایم بایگانی‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine