سنفرو
سنفرو، که در زبان یونانی به نام سوریس شناخته می‌شود، بنیانگذار دودمان چهارم پادشاهی مصر است که پس از هونی از دودمان سوم به پادشاهی رسید. مان‌تو طول دوران فرمانروایی او را ۲۹ سال می‌داند[۱] و پاپیروس تورین آن را ۲۴ سال ذکر می‌کند.[۲]
| سنفرو | |
|---|---|
 | |
| فرعون | |
| دوران | ۲۵۸۹-۲۶۱۳ پ. م. در دودمان چهارم |
| پس از | هونی |
| پیش از | خوفو |
| ملکهs | حتپ‌حرس یکم و دو شهبانوی دیگر گمنام |
| فرزندان | به متن مراجعه کنید. |
| پدر | به گمانی سخم‌خت |
| مادر | مره‌سانخ یکم |
| مرگ | ۲۵۸۹ پ. م. |
| آثار بر جای مانده | هرم خمیده، هرم سرخ، هرم میدوم |
او سه هرم معروف ساخت که تاکنون نیز پابرجا هستند. نوآوری‌های او در ساخت هرم در دوره‌های بعدی تاریخ مصر پیگیری شدند.
خانوادهویرایش
پایپیروس پریس - که از پادشاهی میانه برجای مانده - این نگره را که سنفرو جانشین هونی بوده تقویت می‌کند. این پاپیروس می‌نویسد که " اعلی‌حضرت پادشاه مصر علیا و سفلی، هونی، فرود آمدند (:درگذشتند) و اعلی‌حضرت پادشاه مصر علیا و سفلی، سنفرو، چون شاهی بخشایشگر در همه این سرزمین به پا خواستند..."[۳] مشخص نیست که آیا هونی پدر سنفرو بوده یا نه. بر پایه فهرست تاریخی موزه قاهره احتمال دارد مادر سنفرو کسی به نام مره‌سانخ بوده باشد.
همسرانویرایش
- حتپ‌حرس یکم شهبانوی اصلی سنفرو بود و مادر خوفو، سازنده هرم بزرگ جیزه، به شمار می‌رود.
سنفرو دو همسر دیگر نیز داشته که نام آن‌ها نامشخص است.
پسرانویرایش
- خوفو - پسر سنفرو و حتپ‌حرس که جانشین او نیز بود.
- آنخ‌هاف - پسر شاه از بدنش، وزیر سنفرو که با دختر او حتپ‌حرس ازدواج کرد. تندیس نیم‌تنه معروفی از او در موزه هنرهای زیبا در بوستون نگهداری می‌شود.[۴]
- کانفر - بزرگترین پسر پادشاه از بدنش، در گور ۲۸ در دهشور به خاک سپرده شد. او دومین وزیر سنفرو بود که کار خود را در زمان خوفو نیز ادامه داد.
- نفرماآت یکم - همسر ایتت و نخستین وزیر سنفرو.
- نچراپرف (نِ چِ پِ رِ) - در دهشور به خاک سپرده شد.
- راهوتپ - پسر شاه از بدنش، کاهن اعظم رع در هلیوپلیس که به همراه همسرش نوفرت در میدوم به خاک سپرده شد. تندیس‌های آن دو اکنون در موزه مصر نگهداری می‌شوند.
- رانه‌فر - در میدوم به خاک سپرده شده.
- یینه‌فر - در دهشور به خاک سپرده شده.
آثارویرایش
مهمترین آثاری که از دوران فرمانروایی سنفرو بر جای مانده سه هرمی هستند که او در منطقه دهشور ساخت؛ هرم خمیده، هرم سرخ، و هرم میدوم. در دوران سنفرو پیشرفت بزرگی در زمینه چگونگی ساخت هرم‌ها به دست آمد و باعث شد که در هنگام فرمانروایی پسرش، خوفو، هرم بزرگ جیزه که نماد بزرگی و شکوه مصر باستان و یکی از عجایب هفتگانه جهان کهن بود، ساخته شود.
هرم خمیده در جنوب دهشور قرار دارد و در میانه زاویه آن به یکباره تغییر می‌کند. هرم سرخ اما در شمال دهشور است و زاویه ساخت آن ثابت است. این هرم آغازگر ساخت هرم‌های با بدنه صاف شد.
کار ساخت هرم میدوم نیز، که در هنگام هونی آغاز شده بود و با مرگش نیمه‌تمام ماند، توسط سنفرو پیگیری شد و در دوران او به پایان رسید.
منابعویرایش
- ↑ William Gillian Waddell (۲۰۰۴)، Manetho (The Loeb Classical Library, Volume 350)، Harvard University Press، شابک ۰-۶۷۴-۹۹۳۸۵-۳
- ↑ Alan H. Gardiner (۱۹۹۷)، The Royal Canon of Turin، Griffith Institute of Oxford، ص. ۱۵، شابک ۰ ۹۰۰۴۱۶ ۴۸ ۳
- ↑ «The Instructions of Kagemni». Ancient Egyptian Books of Wisdom. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اکتبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۲.
- ↑ Porter and Moss. «Topographical Bibliography of Ancient Egyptian Hieroglyphic Texts». The University of Oxford Press.
- Dodson A., Hilton D. (۲۰۰۴)، The Complete Royal Families of Ancient Egypt، Thames & Hudson، شابک ۰۵۰۰۰۵۱۲۸۳
- Nicolas-Christophe Grimal (۱۹۹۴)، A History of Ancient Egypt، Wiley-Blackwell, London/New York، شابک ۰-۶۳۱-۱۹۳۹۶-۰
پیوند به بیرونویرایش
- هرم‌های دهشور، The Pyramids of Egypt