سولفینپیرازون
سولفینپیرازون (انگلیسی: Sulfinpyrazone) یک داروی اوریکوزوریک است که برای درمان نقرس به کار میرود. همچنین گاهی برای کاهش تجمع پلاکتها با مهار دگرانولاسیون پلاکتها استفاده میشود که باعث کاهش انتشار آدنوزین دیفسفات و ترومبوکسان میشود.
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Anturan, Anturane, Apo-sulfinpyrazone |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a682339 |
روش مصرف دارو | خوراکی، تزریق وریدی |
کد ATC | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
پیوند پروتئینی | ۹۸–۹۹٪ |
متابولیسم | کبد |
دفع | کلیه |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.325 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C23H20N2O3S۱ |
جرم مولی | ۴۰۴٫۴۸ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
سولفین پیرازون مانند دیگر داروهای اوریکوزوری با مهار رقابتی جذب مجدد اسید اوریک در لوله پیچیده نزدیک کلیه عمل میکند.
موارد منع مصرف ویرایش
سولفینپیرازون نباید در افراد مبتلا به نارسایی کلیه یا سابقه سنگ کلیه در اسید اوریک استفاده شود.[۱]
پژوهش ویرایش
آزمایشها نشان دادهاست که مصرف سولفینپیرازون با دوز روزانه مشخص بلافاصله پس از بیمار مبتلا به سکته قلبی، بهطور چشمگیری میزان مرگ ناگهانی را تا ۴۳ درصد و مرگ و میر قلبی را تا ۲۴ درصد پس از حمله قلبی کاهش میدهد.[۲]
منابع ویرایش
- ↑ Underwood M (June 2006). "Diagnosis and management of gout". BMJ. 332 (7553): 1315–9. doi:10.1136/bmj.332.7553.1315. PMC 1473078. PMID 16740561.
- ↑ "Sulfinpyrazone in the Prevention of Sudden Death after Myocardial Infarction". New England Journal of Medicine. 302 (5): 250–256. 1980-01-31. doi:10.1056/NEJM198001313020502. ISSN 0028-4793. PMID 6985706.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Sulfinpyrazone». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ سپتامبر ۲۰۲۱.