سیروس آموزگار
سیروس آموزگار (زاده ۱۳۱۳ بابل[۱] – درگذشته ۱۱ آبان ۱۴۰۰ پاریس) روزنامهنگار، نویسنده و تحلیلگر ایرانی بود. وی در مجله خواندنیها و همچنین مجله روشنفکر فعالیت داشت.
سیروس آموزگار | |
---|---|
وزیر اطلاعات و جهانگردی (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعلی) | |
دوره مسئولیت ۱۶ دی ۱۳۵۷ – ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ | |
پادشاه | محمدرضا پهلوی |
نخستوزیر | شاپور بختیار |
پس از | ابوالحسن سعادتمند |
پیش از | ناصر میناچی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۳۱۳ ۱۰ آوریل ۱۹۳۴ بابل |
درگذشته | ۱۱ آبان ۱۴۰۰ (۸۷ سال) ۲ نوامبر ۲۰۲۱ پاریس |
ملیت | ایران |
محل تحصیل | دکترای اقتصاد |
پیشه | روزنامهنگار، نویسنده، سیاستمدار، و تحلیلگر |
زندگی
ویرایشسیروس آموزگار کودکی خود را در شهر خوی، استان آذربایجان غربی و دوران ابتدایی و متوسطه را در همان شهر گذراند و از دبیرستان رازی این شهر دیپلم گرفت.
سیروس آموزگار اوایل دهه ۱۳۴۰ (خورشیدی) در رشته حقوق بینالملل از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و همزمان در موسسه اطلاعات و مجلاتی مانند روشنفکر و خواندنیها کار میکرد. او دارای دکترای اقتصاد و حقوق از انگلستان و پیش از انقلاب ۱۳۵۷ استاد دانشگاههای ایران بود.[۱]
او در کنار نگارش مقالات فراوان سیاسی و اقتصادی در روزنامهها و نشریات گوناگون، در زمینه ادبیات نیز نویسنده پرکاری بود و ۲۶ داستان بلند، ۲ اپرا، شش نمایشنامه و نزدیک به صد داستان کوتاه، و بیش از هزار نمایشنامه رادیویی نوشتهاست. یکی از داستانهایی که نوشت تکیهگاه خورشید نام داشت.
سیروس آموزگار سرپرست وزارت اطلاعات و جهانگردی در کابینه شاپور بختیار بود. وی پس از انقلاب مدتی را در زندان گذراند. در آن مدت، بسیاری از روزنامهنگاران و روشنفکران از او دفاع کردند. سیروس آموزگار پس از آزادی از زندان به فرانسه رفت. آموزگار در ۱۱ آبان ۱۴۰۰ پس از یک عمل جراحی در پاریس درگذشت.[۱]
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ مسعود بهنود (۱۲ آبان ۱۴۰۰). «سیروس آموزگار؛ روایتی شخصی از وزیر 'روزهای پایان'». بیبیسی فارسی.
منابع
ویرایش- دکتر باقر عاقلی (پاییز ۱۳۸۰)، «جلد اول»، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران: نشر گفتار / نشر علمی
- غلامرضا طباطبائی مجد (زمستان ۱۳۷۴)، «جلد اول»، دائرةالمعارف مصور، تهران: انتشارات زرین
- آموزگار یگانه، سیروس
- سیروس آموزگار؛ روایتی شخصی از وزیر 'روزهای پایان'