شاخص کیفیت هوا

معیار سنجش آلودگی هوا

شاخص کیفیت هوا یا شاخص آلودگی هوا یا نمایۀ آلودگی هوا (به انگلیسی: Air quality index) با نام اختصاری AQI، شاخصی عددی است که توسط سازمان‌های دولتی برای سنجش آلودگی هوای یک منطقه و پیش‌بینی آینده آن به کار می‌رود. با افزایش عدد این شاخص، احتمال در خطر قرار گرفتن سلامت عمومی بالاتر می‌رود. بعضی کشورها مانند کانادا، مالزی و سنگاپور شاخص‌های ملی خودشان را برای تعیین کیفیت هوا توسعه داده‌اند.

جدول شاخص آلودگی هوا
جدول شاخص کیفیت هوا

در بسیاری از کشورها، برای تعیین شاخص آلودگی، میزان ازون تروپوسفری، ذرات معلق، گوگرد دی‌اکسید، کربن منوکسید و نیتروژن دی‌اکسید را می‌سنجند و شاخص کیفیت هوا را بر اساس آن محاسبه می کنند.[۱]

سطوح مختلف

ویرایش
 
آلودگی هوای تهران، ۱۳۹۱

پاک: در این شرایط کیفیت هوا رضایت‌بخش و دارای خطر سلامتی ناچیز یا به کل فاقد ریسک سلامتی است.[۲]

سالم: کیفیت هوا در این شرایط قابل قبول است و برای تعداد بسیار کمی از افراد با ملاحظات بهداشتی خاص همراه است. در این شرایط افرادی که نسبت به ذرات معلق، دی‌اکسید نیتروژن و ازون حساسیت ویژه‌ای دارند ممکن است علائم تنفسی از خود بروز دهند.[۲]

ناسالم برای گروه‌های حساس: افراد بیشتری از گروه‌های حساس (مثل بیماران قلبی، سالمندان، کودکان و زنان باردار) در این شرایط ممکن است اثرات بهداشتی خاصی را تجربه نمایند، ولی اکثریت مردم تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.[۳]

ناسالم: در این حالت هر فردی ممکن است اثرات سوء بهداشتی را تجربه کند و اعضای گروه‌های حساس نشانه‌های حادتری را بروز می‌دهند.[۲]

بسیار ناسالم: در این حالت هر فردی ممکن است تحت خطر اثرات جدی بهداشتی باشد.[۲]

خطرناک: این حالت اخطاری جدی برای سلامت همه افراد و بیانگر شرایط اضطراری است.[۲]

منابع

ویرایش
  1. "Air Quality Index (AQI) Basics". AirNow (به انگلیسی). Retrieved 25 February 2023.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ «در مورد شاخص آلودگی هوا در ویکی تابناک بیشتر بخوانید». www.tabnak.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۹.
  3. 2291 (۲۰۱۹-۱۱-۲۲). «هوای تهران برای گروه‌های حساس ناسالم است». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۹.