شاهزاده اورانژ
عنوان شاهزاده اورانژ (فرانسوی: Prince d'Orange) در سال ۱۱۶۳ توسط امپراتور فریدریش بارباروسا، با ارتقا شاهزاده‌نشین اورانژ به یک پادشاهی، ایجاد شد تا در درگیری با پاپی، حمایت خود را در آن منطقه تقویت کند. این عنوان و سرزمین به خانه‌های اشرافی فرانسوی باکس، در سال ۱۱۷۳، و از شالون، در سال ۱۳۹۳، قبل از ورود با رنه ناسائو در سال ۱۵۳۰ ، منتقل شد. سپس حکومت به یک نجیب‌زاده هلندی، پسر عموی رنه، ویلیام (معروف به ویلیام خاموش منتقل شد)، در سال ۱۵۴۴. در سال ۱۷۰۲، پس از مرگ ویلیام سوم انگلستان بدون فرزندان، اختلافاتی بین یوهان ویلم فریزو و فریدریش یکم بوجود آمد. در سال ۱۷۱۳، طبق قرارداد اوترخت فریدریش ویلهلم یکم، امپراتوری اورانژ را به پادشاه لوئی چهاردهم فرانسه (در حالی که عنوان را به عنوان بخشی از عنوان سلطنتی خود حفظ می‌کرد) واگذار کرد. در سال ۱۷۳۲، بر اساس معاهده پارتیشن، پسر فریسو، ویلیام چهارم توافق کرد که از عنوان «شاهزاده اورانژ» (که در هلند و سراسر جهان پروتستان اعتبار کسب کرده بود) با فریدریش ویلهلم یکم استفاده کند. با ظهور پادشاهی هلند، این عنوان با تلفظ شاهزاده اورانیه (هلندی: Prins van Oranje) به‌طور سنتی به وارث سلطنت هلند داده می‌شود. این عنوان که در اصل فقط توسط آقایان پوشیده می‌شد، از سال ۱۹۸۳ بر طبق حق اولویت نخستین فرزند به بزرگترین فرزند پادشاه و وارث وی اعطا می‌گردد، به این معنی که دارنده آن می‌تواند شاهزاده یا شاهدخت اورانیه باشد.
.svg)
منابعویرایش
- ↑ Rietstap, Johannes Baptist (1861). Armorial général, contenant la description des armoiries des familles nobles et patriciennes de l'Europe: précédé d'un dictionnaire des termes du blason. G.B. van Goor. p. 746.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Prince of Orange». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ آوریل ۲۰۲۱.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ شاهزاده اورانژ موجود است. |