شهرستان مراغه
مراغه از مهمترین شهرهای ایران و دومین شهر بزرگ استان آذربایجان شرقی است . این شهر، در دوران‌های گذشته تاریخ ایران، از نظر فرهنگی، اجتماعی، تاریخی، علمی و سیاسی مورد توجه بوده در دوران حکمرانان ایلخانی پایتخت ایران بوده‌است. خواجه نصیرالدین طوسی، وزیر هلاکوخان از پادشاهان ایلخانی، در سال۶۵۶ ق. رصدخانه مراغه را بنا نهاد که هم‌اکنون بخش بسیار اندکی از آن باقی مانده و بسیاری از بنای آن تخریب شده‌است.[۱]
| شهرستان مراغه | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| مرکز شهرستان | مراغه |
| سایر شهرها | مراغه، خراجو (خداجو) |
| بخش‌ها | بخش مرکزی، بخش سراجو |
| نام‌های پیشین | ماراویا |
| مردم | |
| جمعیت | ۲۶۲٬۶۰۴نفر(۱۳۹۵) |
| مذهب | شیعه |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۲۲۳۰ کیلومتر مربع |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۱۸ درجه س.گ |
| داده‌های دیگر | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۴۱ |
شهرستان مراغه دارای ۵۱۰ اثر تاریخی و تپه‌های باستانی است که جزو ۱۰ شهرستان دارای بافت غنی تاریخی و فرهنگی در کشور است.[۲]
این شهر دارای اماکن تاریخی و دیدنی بسیاری است که از جمله می‌توان به: مقبره آقالار، موزه سنگ‌نگاره‌های مراغه، آب‌های گرم و سرد معدنی مراغه، دریاچه سد علویان، پل مردق و رودخانه مردق، گویجه قلعه، غارهای قیرخ کهل کهجوق، غار هامپوئیل، غارهای اطراف رصدخانه مراغه، معبد مهر مراغه، موزه ایلخانی، مقبره اوحدی، رصدخانه مراغه، گنبد غفاریه، گنبد مدور، گنبد کبود، گنبد سرخ، کلیسای هوانس، مسجد ملارستم مراغه و... اشاره کرد.[۳]
شهر مراغه از دوران پیش از اسلام آباد بوده است، اما قرون سیزدهم تا چهاردهم میلادی دوران رشد و شکوفایی آن به‌شمار می‌رود؛ این شهر از زمانی که پایتخت سلسله‌های مختلف محلی، از جمله احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بوده و در نهایت، مرکز حکومت ایلخانان و پایتخت ایران در آن دوران گردید، از اهمیت ویژه ای برخوردار است . به همین دلیل است که یکی از تخصصی ترین موزه های ایلخانی در شهر مراغه واقع است. ساختمان موزه ایلخانی مراغه و بنای یادبود بر مزار اوحدی مراغه‌ای، شاعر قرون هفتم و هشتم هجری قمری، بین سال‌های ۵۳ و ۵۷ توسط انجمن آثار ملی ساخته شد. این مکان در سال۱۳۶۳ مقارن با تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور، به موزه مراغه تبدیل و با آثار عرضه شده از دوره‌های مختلف تاریخی برای بازدید عموم دایر گردید . موزه مراغه در سال۱۳۷۵ ، به دلیل ماهیت تخصصی آثار خود و اهمیت نقش این شهر در دوره ایلخانی، به‌عنوان موزه تخصصی ایلخانی فعالیت خود را آغاز نمود. این موزه همه روزه از ساعت ۹ صبح تا ۳ عصر به روی عموم باز است.[۴]
تقسیمات کشوری
- بخش مرکزی شهرستان مراغه
- دهستان سراجوی شمالی
- دهستان سراجوی غربی
- دهستان قره ناز
شهرها: مراغه
- بخش سراجو
- دهستان سراجوی جنوبی
- دهستان سراجوی شرقی
- دهستان قوری چای غربی
شهرها: خداجو
پانویس
- ↑ مراغه، در گذر تاریخ، یزدان احمدپناه، مراغه، انتشارات مراغه، چاپ اول:۱۳۸۸
- ↑ «آسیب‌شناسی و مرمت کلیسای هوانس مراغه آغاز شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۹.
- ↑ [maragheh.ir «[3]»] مقدار
|نشانی=را بررسی کنید (کمک). - ↑ Motallebiazar, Alireza; Rasouli, Farzad; Aazami, Mohammadali (2017-06-01). "Isolation and determination of mutated characteristics of the result of irridation by UV ray in white button mushroom (Agaricusbisporus)". Journal of Crop production and processing. 7 (1): 73–85. doi:10.18869/acadpub.jcpp.7.1.73. ISSN 2251-8517.
منابع
- مروارید، یونس. مراغه (افرازه رود). تهران (ویرایش دوم): نشر، ۱۳۷۰.
- دانشگاه مراغه
- صدر الاسلامی، دکتر. دیدنی‌های مراغه و عجب شیر. تهران: نشر، ۱۳۸۱.
- شبکه اطلاع‌رسانی شهرستان مراغه
- مراغه شهری هنردوست و شاعرپرور است که اوحدی مراغه‌ای از شاعران معروف ایران که در شهرستان مراغه زندگی کرده‌است و امروز نیز انجمن شعر اوحدی در این شهر فعالیت دارد که شاعرانی را به عرصه ظهور تحویل داده‌است شاعرانی چون بولود قاراچورلو «سهند»، کریمی مراغه‌ای، حیدر عباسی «باریشماز»، ودود دوستی «ایلقار»، مرتضی روحی «ائلیاز»، بابک نجفی، مهرداد امیری، و…
می‌باشند