شهریار پسر شروین (درگذشتهٔ ۲۱۰ ق / ۸۲۵ م) از فرمانروایان سلسله باوندیان بود.

شهریار یکم
پادشاه سلسله باوندیان
سلطنت۷۹۷-۸۲۵ (میلادی)
پیشینشروین یکم باوندی
درگذشته۲۱۰ (قمری)
۸۲۵ (میلادی)
پدرشروین یکم باوندی

شهریار پسر شروین پسر سرخاب که به رسم گروگان نزد هارون الرشید می‌زیست، پس از بیماری خلیفه، به نزد پدر بازگشت و با مرگ شروین، رشته کارها را در دست گرفت. پس از مرگ ونداد، پسر او قارن یار دیرین دوران اسارتش، نیز رشته دوستی را نگسست و خود را فرمانبردار شهریار دانست. در ۲۰۱ ق / ۸۱۶ م عبدالله بن خردادبه، والی طبرستان از سوی عباسیان، بسیاری ارتفاعات طبرستان را تصرف کرد و شهریار را وا پس راند.[۱] ظاهراً پس از این پیروزی‌ها، مأمون از شهریار و قارن خواست که برای پیکار با رومیان در رکابش حاضر شوند. شهریار نپذیرفت، ولی قارن دعوت او را لبیک گفت و از خلیفه نیکویی‌ها دید. شهریار ناخشنود از رفتار قارن، بسیاری از املاک او را مصادره کرد. مازیار پسر قارن، تجاوز شهریار را بر خود گران یافت و به مقابله پرداخت، ولی شکست خورد و به نزد پسر عمّ خود ونداُمید رفت. شهریار او را از وندامید طلب کرد، این نیز مازیار را به بند کشید، ولی مازیار زندانبان را فریفت و از بن گریخت و به بغداد رفت. چندی بعد شهریار درگذشت.

برخی جانشین او را جعفر می‌دانند «میر خواند: حبیب السیر، ج ۲، ص ۴۱۷»، ولی ابن اسفندیار از جفعر یاد نکرده و شاپور را جانشین او دانسته است. گذشته از این نام جعفر در این روزگار که باوندیان هنوز به اسلام گردن ننهاده بودند، با واقعیت فرهنگی و دینی منطقه همخوانی ندارد.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. «تاریخ طبری، ج ۸، ص ۵۵۶؛ ابن اثیر: الکامل، ج ۶ / صص ۳۲۷ و ۳۲۸»

دانشنامه رشد.